Het eerste album had nog een rauw randje, maar dat randje dan wel gepolijst. Het contrast tussen de harde en zachtere stukken was groter en er was zelfs een snufje metal te bespeuren. De pop-sensibiliteit zit er vanaf het begin al in en die komt steeds meer op de voorgrond. Dit levert muziek op die ‘larger-than-life’ is, met het oog op grotere stadions.
Ze weten in ieder geval hoe ze een liedje met duidelijke kop en staart moeten schrijven. Iedere track golft tussen een dik gitaargeluid en catchy refreintjes, waarbij ze nergens echt uit de bocht vliegen. Zelfs qua duur van de nummers wijken ze nergens af van de gemiddelde drie minuten en dertig seconden. Toch is er wel een onderscheid te maken in de nummers onderling. Zo heeft de track ‘Atmosphere’ wel iets weg heeft van ‘Impossible’ van Nothing But Thieves, dat het overigens goed doet op zowel Q-Music áls Kink FM. Dát kan dus wel, en diezelfde potentie heeft deze track.
En als ‘Throne’ van Bring Me The Horizon op 3FM gedraaid kan worden, dan mag ‘Renegade’ van Normandie dat ook wel. ‘Holy Water’ gaat er vandoor met de titel ‘stevigste track van dit plaatje’, waarbij blijkt dat frontman Philip Strand tevens over een (goede) schreeuw beschikt. Daar staat ‘Mission Control’ dan weer tegenover met zijn pakkende synthesizerlijntjes die het geheel ontzettend dansbaar maken.
En ondanks dat het muzikaal op zich redelijk braaf is, geeft frontman Philip Strand aan dat het tekstueel een donker album is. Donker in de zin dat hij eens goed in de spiegel heeft gekeken naar zijn eigen persoon en de dingen waar hij mee worstelt. Zo gaat ‘Hostage’ over de alles wat gepaard gaat met paniekaanvallen, ‘Atmosphere’ over de wispelturige relatie die hij met het internet heeft of hoe je de grip op de werkelijkheid kwijt kunt raken als je te diep in je zelf graaft met ‘Babylon’. Hoe je eigenwaarde kan veranderen door harde levenslessen in ‘Chemicals’. Of hoe normen en waarden veranderen met je leeftijd, met ‘Mission Control’.
Toch heerst er wel het risico dat ze als act tussen wal en schip belanden. Net iets te poppy voor de mensen die van alternatieve rock houden, maar toch weer iets te stevig voor de mensen in de pophoek. Met Dark & Beautiful Secrets waggelen ze over deze dunne scheidingslijn, maar het is wel iets wat ze in de gaten dienen te houden voor een langere houdbaarheid.
TV Priest - UppersPost-punk blijft een bijzonder genre dat bijzondere bands voort spuwt. Wat...
The Hold Steady - Open Door Policy The Hold Steady is een folky (punk)rockband met de speciale gave om...