My Boy is de eerste meer dansbare plaat. Nadrukkelijk geïnspireerd door de easy listening soul en funk van Barbra Streisand, Tina Turner en Sade. Het blijft natuurlijk zo dat de hoge falsetstem van Marlon zich niet leent voor polonaises. Maar door veelvuldig gebruik te maken van onder andere keyboards is My Boy een uitnodiging tot kleine heupdansjes.
Dat levert een aantal mooie hoogtepunten op. ‘Don’t Go Back’ is misschien wel het meest swingende liedje. Het refrein kan zachtjes meegezongen worden. Maar het funky ritme in de stijl van Nile Rodgers en Jungle met funky gitaren en houtblok klinkt erg goed. In het liedje lijkt Marlon te zingen over een beëindigde relatie, maar dat krijg je niet mee in de muzikale begeleiding.
My Boy sluit af met een cover van Barbra Streisand geschreven door de Bee Gees. ‘Promises’ heeft in de originele versie een lichtelijk dansbaar gevoel en Barbra zingt er krachtig overheen. Het liedje schreeuwt daarin om meezingen. Marlon draait het om. Begeleid door een minimaal keyboard houdt hij zijn stem juist hier klein. Bijna a-capella draagt Marlon de teksten voor. Ook als later wat extra instrumenten invallen blijven deze weggestopt op de achtergrond. Op dit laatste nummer van het album My Boy valt op wat voor uitzonderlijke kracht de stem van Marlon Williams heeft. Er is geen moderne artiest die zo’n krachtige falsetstem heeft. En die hier zo soepel mee is dat hij grenzen tussen pop, indie, americana en soul met het grootse gemak laat vervagen. Dat leidt op My Boy tot een energieke plaat die makkelijk wegdraait.
JP den Tex - The Starlight Adventure JP Den Tex is een klassieke singer-songwriter die al een mooi oeuvre heeft...
Jim Keller - Spark & Flame Jim Keller is één van de artiesten uit de categorie extreem...