Solitary is een plaat geworden die slechts tien minuten duurt. Maar in deze tien minuten zitten dan wel vijf nummers gestopt die vol gas gaan en geen enkel moment de melodie en het geheel uit het oog verliezen. De enige kanttekening is toch wel de zeer bekende sound in het titelnummer van dit album. Een ode aan de bekendste female fronted hardcore band in de scene of gewoon puur toeval? Al met al gaat All For Nothing lekker door waar ze met Can’t Kill What’s Inside waren gestopt. Hopelijk doen ze op hun tour met Slapshot een hoop inspiratie op zodat het nieuwe album snel geschreven kan worden. Want benieuwd naar de volgende langspeler van Cindy en co zijn we zeker geworden dankzij Solitary.
The End Of All Reason - Fragmented The End Of All Reason is een Belgische progressieve death metal band die...
Deviation - A Gentlemen's Agreement De band Deviation ontstond in de zomer van 2004. Vier Utrechtse jongens,...