RECENSIE: Rival Sons - Pressure & Time

Rival Sons – Pressure & Time
2011-07-05 Rival Sons is zo’n veertig jaar te laat geboren. De groep speelt met haar bluesrock een stijl die het met name in de jaren ’70 goed gedaan zou hebben. De Amerikaanse rockband wordt al tijden gezien als de hoop van de Amerikaanse bluesrock scène. Op hun debuutalbum Pressure & Time maken ze met een stevige mix van Led Zeppelin, The Who en zelfs een vleugje Stones deze belofte zeker waar.

De plaat voorziet in enkele nummers die halverwege deze jaren ’70 zo de boeken ingegaan waren als klassiekers. ‘Burn Down Los Angeles’ begint met een krachtig drumritme, dat wordt vergezeld door een lekker gitaarrif. De eerste paar seconden zingt Jay Buchanan dreigend over het ritme om vervolgens met een gillend refrein de keiharde rockkraan open te gooien. Voor het meer dan zes minuten durende ‘Soul’ hebben de heren zich overduidelijk laten inspireren door The Doors. Het lied begint met een voortreffelijk loom ritme en de zanger sleept het nummer door de gitaarsolo’s heen naar een extatisch einde. Uiteraard is het discutabel of de vertoonde trucjes allemaal zo origineel zijn, maar Rival Sons weet er zeker lekkere vertolkingen van te maken.

Helaas staan tegenover deze sterke nummers ook een rijtje nietszeggende liedjes. Het grootste deel van deze liedjes zijn gemaakt met het idee om zoveel mogelijk gitaargeluid in een paar minuten te stoppen. Zowel op ‘All Over The Road’ als ‘Get Mine’ levert de band een gigantische muur van geluid, die nergens weet te boeien. De band weet juist veel meer te schitteren tijdens de momenten dat er naar de basis wordt teruggekeerd.

Op Pressure & Time bewijzen de heren van Rival Sons dat er helemaal niks mis is met goede retro. De vleugjes van hun helden komen aangenaam samen op de hoogtepunten die verscheidene malen bereikt worden. Belangrijker is misschien nog wel dat de muzikanten van Rival Sons deze stijlen beter beheersen dan veel van hun helden vandaag de dag. Daarnaast zullen de eveneens aanwezige weinig boeiende nummers live ongetwijfeld wel uitgebouwd worden met enkele indrukwekkende solo’s. Want dat deze band ook live als een huis staat dat kan bijna niet anders als je zo krachtig klinkt.
Recensent:Karst Jaarsma Artiest:Rival Sons Label:EMI Music
Part Time – What Whould You Say?

Part Time - What Whould You Say?Dat de 80’s op muzikaal gebied een heel relevante tijd waren, staat buiten...

Anvil - Juggernaut Of Justice

Anvil - Juggernaut of Justice Anvil is terug van weggeweest. De heren Lips en Reiner timmeren al meer dan...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT