.jpg)
Le Sylphide de Brighton opent met 'Messenger', maar komt pas echt op gang met het lekker bombastische, übervrolijke 'In The Snow'. Deze uptempo song gaat wellicht het meest richting Los Campesinos!, al ontbreken de talloze tempowisselingen. 'Atilla' is een harde, wat slepende song, maar halverwege volgt een rustige, Beach Boys-achtige passage. Van hieruit wordt het nummer opnieuw opgebouwd naar een harde finale.
'Looking For' begint rustig, maar het tweede gedeelte van het nummer is behoorlijk stevig. 'Morning Sun' is wat melancholischer en ademt meer een jaren '60 gevoel. Hetzelfde geldt voor 'Queen Of The Night', waarvan de samenzang wel wat aan de The Mama's And The Papa's doet denken. Ook 'Give Me Time' refereert sterk aan de sixties. Dit laatste geldt ook zeker voor afsluiter 'Cranes', een nummer dat zo weggelopen lijkt uit Hair of Jesus Christ Superstar. Het trage, wat melancholische nummer vormt één van de hoogtepunten van Le Sylphide de Brighton.
Dit debuutalbum van Crane Angels weet helaas niet helemaal te overtuigen. Le Sylphide de Brighton bevat een aantal goede songs, 'Cranes', 'In The Snow', Atilla', maar ook een flink aantal wat mindere. Verder komt de samenzang door de wat vlakke productie niet overal even goed uit de verf. Le Sylphide de Brighton is hiermee een aardige plaat, maar meer ook niet.
.jpg)
Field Music - PlumbDavid en Peter Brewis staan op een interessant punt in hun carrière. Het duo,...
.jpg)
Umbra Et Imago - 20 Voor veel bands is een jubileum en mooi moment van bezinning en vaak worden...