.jpg)
Clock Opera is een vierkoppige band uit Londen, onder leiding van Guy Connelly. Die ken je misschien van elektro-remixen van onder anderen Feist, Marina and the Diamonds en Metronomy. Zijn inspiratie voor het muzikale komt uit van alles. Het geluid van schoenen die piepen op de vloer van een gymzaal, voorbij razende treinen en handventilatoren. Alles is bruikbaar.
Niet dat je op Ways To Forget naar samenraapsels van geluiden luistert. De tien nummers op het album zijn heel compleet. Een samensmelting van technologie en instrument, laag voor laag opgebouwd. Het is duidelijk dat de heren hier een tijdje mee bezig zijn geweest, uitgebalanceerd en goed gemixt als het klinkt. Een vleugje Elbow en Arcade Fire. De opzet van nummers op Ways To Forget zijn dan misschien wat experimenteel, het album is minstens zo toegankelijk. Knap gedaan.
Clock Opera mag dan een heel verzorgd album gemaakt hebben, de melodieuze elektrorock van de Britten kruipt met enige moeite uit zijn schulp. Soms is de muziek zó bijgeschaafd, dat hardere momenten op de plaat maar matig uit de verf komen.
Hitpotentie hebben maar weinig nummers op Ways To Forget. Paradoxaal, want er staat heel wat moois op. Connelly bewijst naast remixen ook volwaardige nummers te kunnen maken, gebruik makend van zijn troostende stem en remix-ervaring. Chop-pop, noemt hij zijn stijl. Clock Opera is vernieuwend en klinkt vertrouwd tegelijk. Enkele hoogtepunten zijn ‘Lesson No.7’, ‘Man Made’ en ‘White Noise’. De mooie liedjes zijn er dus, nu het grote publiek nog. Maar als Clock Opera deze lijn voortzet is het over een paar jaar zo’n band waarvan je tegen vrienden opschept dat je ze nog in de kleine zaal van Paradiso hebt gezien.
.jpg)
Digitalism - DJ-KicksIn 1995 verscheen het compilatiealbum DJ Kicks , gemixt door CJ Bolland, als...
.jpg)
James Yorkston - I Was A Cat From A Book In folkkringen is James Yorkston al lang geen onbekende meer. In 2002 kwam...