.jpg)
Doug MacLeod laat op There’s A Time horen dat er weinig nodig is voor een goede plaat. De zanger en gitarist wisselt zijn gezongen gedeeltes af met enkele solo’s op zijn gitaar. Hierbij maakt hij regelmatig gebruik van de jankende slidetechniek. Het meest wordt er misschien nog wel gebruik gemaakt van bijzonder goed getimede stiltes. Regelmatig laat hij tussen zijn gitaartonen door deze korte stiltes vallen. Het zijn juist deze momenten waarmee Doug MacLeod je aandacht weet vast te houden.
Met deze simpele opstelling weet Doug MacLeod zelfs van het eenvoudigste verhaal een zinderende versie te maken. In ‘Dubb’s Talking Religion Blues’ wordt een ontmoeting tussen Doug en iemand die met hem over Jezus wil praten woordelijk herhaald. De discussie over religie zou uit een willekeurig kroeggesprek gehaald kunnen zijn. Dankzij MacLeods timing en de zachte begeleiding hypnotiseert het verhaal bijna.
Een kunstje dat op bijna elk nummer herhaald wordt. Dat maakt There’s A Time dan ook geen spannend album. Het is echter wel een plaat die het verdient om vaak gedraaid te worden. Het lukt weinig mensen om zo gemakkelijk je aandacht vast te houden. De enkele optredens die Doug MacLeod binnenkort gaat geven op kleine dorpspodia moeten dan ook een bijzondere belevenis zijn!
.jpg)
Beans & Fatback - With Skin AttachedToen Beans & Fatback met de plaat Finger Licking Good kwam leek het...
.jpg)
Supra Naturals - Wild Education Met hun in 2012 uitgebrachte EP als basis pakten ze reeds de Haagse Popprijs...