Love Smugglers is in principe het derde studioalbum dat de band uitbrengt. Met dit nieuwe album zijn ze, naar eigen zeggen, echter niet alleen qua bandnaam verandert. Meer elektronische instrumenten, minder rockinstrumenten. Het bevestigt bij het luisteren vooral de eigen vergelijking met bands als Depeche Mode, Hurts en hier en daar wat Muse en U2. Vooral de wens om stadions te vullen lijkt de band uit te dragen met de meeslepende nummers.
De tracks op Love Smugglers hebben veelal dezelfde opbouw. Een rustige start, waarna het vaak na het eerste refrein oploopt tot een bombastisch geluid. Uitzondering hierop is het nummer ‘Get Up’. Een nummer dat Matt Bellamy zo had kunnen toevoegen aan het repertoire van Muse, al is het refrein vrij catchy. Het beproefde recept komt het beste tot zijn recht in het nummer ‘Light On The Other Side’, waarbij je zo een grote zaal meezingend voor je ziet.
Het album klinkt over het algemeen een beetje eentonig, waarbij dat negatiever lijkt dan dat het daadwerkelijk is. Het maakt de nummers erg toegankelijk en ook goed voor op de radio. Het kan zomaar zijn dat het aanslaat bij het grote publiek, waarbij een goed voorbeeld te nemen valt aan Kensington en aangezien de band dit al heeft gedaan is het wachten tot het door de zenders opgepikt gaat worden. Al kan het niet als ‘vernieuwend’ worden bestempeld. Beter kun je zeggen: goed afgekeken.
.jpg)
Benjamin Clementine - At Least For NowHet verhaal van singer-songwriter Benjamin Clementine is niet iets dat je...
.jpg)
Kontrust - Explositive Explositive is alweer het vierde album van de Oostenrijkse pretmetalband...