VERSLAG: Rock Werchter 2009

Dag 4

De Jeugd van Tegenwoordig zet een tent vol Belgen en Hollandse hoeren op zijn kop. “Waar zijn die sletten?” Hier!! Bas Bron houdt zijn t-shirt niet eens 10 seconden aan en de tent is al uitzinnig voordat het rappende trio op het podium staat. “Belgie, jullie staan alom bekend als het slimste volk op aarde!” Hilarisch wordt het wanneer Vieze Fur en P. Fabergé besluiten te gaan crowdsurfen. Na enige aarzeling maakt ook Willie Wartaal aanstalten om te stagediven, tot grote schrik van de mensen vooraan. Zowaar lukt het hem om het publiek op te klimmen en met zichtbare moeite een stukje te surfen. (JW)

Wanneer de Amerikaanse progressieve rockcombo The Mars Volta op het podium verschijnt, hebben dikke, donkere wolkenvelden zich samengevoegd boven de festivalweide. De grote band geeft wel zo’n audio-oplawaai dat het niet lang duurt voordat de hel losbarst op aarde: een enorme windhoos met fikse regen en hagelstenen wordt door de hemel naar beneden gespuugd wat het al een kleine week heeft opgespaard. Mensen verlaten massaal het veld om de beschutting op te zoeken. En The Mars Volta? Die gaat onvermoeibaar door met zijn feestje. Met nadruk op zijn, want net voor afsluiter ‘Wax’ spreekt zanger Cedric Bixler-Zavala zijn ongenoegen uit over de lauwe reactie van het publiek: “Zijn jullie aan het slapen ofzo!? Wij bouwen hier wel gewoon ons feestje. Nog even volhouden, straks komen al de coole bands waar jullie voor gekomen zijn.” En vrolijk knalt de band verder met ‘zijn’ feestje. Nou meneer Bixler-Zavala, benieuwd hoe u zich voelt na vier dagen weinig slapen, feesten en regen… (JD)

Ook de ideale festivalband bij uitstek, Kaiser Chiefs, moet veel moeite doen om de vermoeide festivalganger aan het dansen te krijgen met zijn heerlijke dosis ongecompliceerde Britse rock. Maar dat is aan frontman Ricky Wilson wel besteed. Als een bezetene staat hij te springen achter zijn microfoonstandaard, rent hij van hot naar her en hangt hij bij het tweede nummer ‘Everything Is Average Nowadays’ al in het publiek. Zijn inzet wordt beloond, want vanaf het derde nummer ‘Everyday I Love You Less And Less’ is het een groot feest. Dit ook door de perfect uitgebalanceerde set. Hits als ‘I Predict A Riot’ en ‘Ruby’ worden goed afgewisseld met wat minder bekende stampers zoals ‘Na Na Na Na Naa’ en ‘The Angry Mob’. Afsluiter ‘Ow My God’ is de explosieve kroon op een energiek en knallend optreden. (JD)

Lady Linn & Her Magnificent Seven wordt aanbevolen door Matthijs van Nieuwkerk en niet ten onrechte. Ze brengt een bijzonder vrolijk en swingende set die perfect past bij de warmte. Daar denkt de natuur anders over, want er barst een tropische regenbui los die in 10 minuten iedereen die niet in de tent past doorweekt. (JW)

The Script mag de na de regen leeggestroomde tent vervolgens bespelen. De makkelijke popliedjes maken alleen op de fans indruk. Wat niet helpt is het feit dat tegelijkertijd de Black Eyed Peas op de mainstage staan. De formule werkt en hun commerciële sound is best lekker met een live band. Al gaat het natuurlijk vooral om wat Fergie aan heeft. (JW)

Al weken wordt er gespeculeerd dat dit misschien wel een van de laatste optredens kan zijn op Belgische bodem van de industrial rockband van zanger Trent Reznor, want Nine Inch Nails stopt er naar alle waarschijnlijkheid mee. Hoe hard het ook klinkt, maar gezien de velen (vintage) Metallica t-shirts lijkt het erop dat Nine Inch Nails niets meer is dan de opwarmer voor slotact Metallica. Maar dan wel een afsluiter in het fijnste soort. Met bandleden uit Guns ’N Roses, Lostprophets en Beck heeft Reznor een blik aan topmuzikanten om zich heen verzameld en dat staat zoals verwacht als een huis. De lichtshow is wederom donker met veel fel licht van achter het podium (wat zullen de fotografen weer gevloekt hebben). Helaas geen ‘Closer’ (I wanna fuck you like an animal), maar wel sensationele uitvoeringen van ‘March Of The Pigs’ en ‘Head Like A Hole’. Als afsluiter krijgt het publiek nog een uitgeklede kippenvel versie van het prachtnummer ‘Hurt’. Een emotioneel slotakkoord van de laatste keer Nine Inch Nails? Laten we hopen van niet… (JD)

Afsluiter van het festival is Metallica, dat voor de zesde keer op Rock Werchter staat. Opvallend is dat, zoals bij ieder festival waar Metallica optreedt, het geluid ineens harder en beter blijkt te kunnen. Zoals altijd is het komen, zien en overwinnen. De band lijkt echter wel een beetje haast te hebben, want het gaat allemaal wat sneller dan we gewend zijn. Zoals het hele festival eigenlijk. Het is over voordat je het weet en je verheugt je meteen weer op volgend jaar. Kan ik alvast goed weer bestellen? (JW)

Over geen enkele act is zoveel gezegd en geschreven als over Milk Inc. Veel haat-fora waren tegen de komst van Regi en Linda op Werchter. De entree van het Belgische duo, dat live wordt bijgestaan door een heuse band, is dan ook pijnlijk. De nodige flessen, fruit en andere huis, tuin en keukengerei vliegen naar het podium. Na deze zielige actie krijgt de bomvolle Pyramid Marquee toch dat waarvoor het gekomen is. Een dik anderhalf uur onvervalste, zoete trancepop. En het moet gezegd worden, Milk Inc. slaagt met vlag en wimpel. Perfecte deuntjes simplistische dance wisselen elkaar af. Onze Belgische collega’s van Goformusic omschreven beatsmaker Regi als de Wolfgang Amadeus Mozart van het lichtere lied. Dat gaat een brug te ver. Mozart heeft geen slechte compositie gemaakt, terwijl ‘Walk On Water’ toch wel echt een tenenkrommend slecht nummer blijft. Maar goed, de meute die Metallica-moe is slikt het als zoete koek. Zodoende komt er een einde aan een bloedhete, relaxte editie van Rock Werchter met het fijnste affiche van Europa! (JD)