VERSLAG: Lowlands 2005

Lowlands 2005 - deel 3

Dag 2

Wanneer de meeste mensen net door de zon uit hun tent zijn gebrand. Kunnen ze meteen gebruik maken van het zomerse weer met de ska band Mark Foggo's Skasters. Voor veel mensen waarschijnlijk nog een relatief onbekende band, maar in ska land is Mark Foggo heer en meester. Het geluid van Mark Foggo werkt ook onmiddelijk op de 'skank spieren' in en iedereen staat dan ook meteen te springen en op het ritme 'ska!' mee te te roepen. Het is de ideale start van de dag.

Ja, je kunt gaan ochtend-skanken, maar ook vandaag is het ook mogelijk om met een exercitie van de geest te beginnen. De kans om Ronald Plasterk te zien in het voorprogramma van Bad Religion laat ik me niet ontglippen. Geïnspireerd en vlot vliegt dhr. Plasterk door z'n goed voorbereide collegestof heen. Hij doet redelijk bondig de belangrijkste facetten van de evolutie-theorie uit de doeken. Mede dankzij het platform dat z'n columns in de krant hem bieden heeft Plasterk zich ontpopt tot gezicht van en woordvoerder van eenieder die zich ergert aan 'intelligent design' en degenen die in dat soort 'sprookjes' geloven. Ongetwijfeld preekt Plasterk vandaag echter voor eigen parochie. Wel erkent de duidelijk gefrustreerde Plasterk dat het onontkomelijk lijkt om het debat over i.d. aan te gaan met degenen die hier zo hard om roepen. Hij hoopt dat te kunnen winnen door te counteren met analogieën die die ridiculiteit van de gedachte achter i.d. aantonen. Sterkte en een lange adem toegewenst meneer Plasterk, Greg Graffin is immers ook al 25 jaar bezig...

Het Nederlandse zZz is bijzonder goed bezig en tourt er flink op los. Vandaaag staan ze in de India met een Essent-Award op zak (wat dat ook moge inhouden behalve dat je op Lowlands mag spelen...). In een dedicated rockbar of een lekker zweetzaaltje komt zZz vast goed tot z'n recht. In een grote festivaltent is het wat moeilijker om de aandacht vast te houden, zeker als de zang als gemompel klinkt. Net als ik besluit weg te lopen omdat ik het wel gezien heb komen er een paar ranzig tegen de monitors oprijdende 'danseressen' op en vliegt er een belachelijk groot aantal opblaasballen door de tent. Makkelijk scoren bij het vooral mannelijke publiek natuurlijk; maar het werkt wel. De 2-mansshow vol vuige orgelrock kijk ik alsnog af.

Het Lowlands krantje 'the Daily Paradise' kraakte Apocalyptica op voorhand al af. Helemaal onterecht, want dit zijn gewoon fantastische muzikanten. Ze weten met hun cello's vrijwel alle instrumenten te vervangen en maken zowel zware metal als warme klanken die je echt weten te raken. Cello spelen en headbangen is overigens ook niet iets dat iedereen maar kan. Het enige waar je vraagtekens bij kan zetten is het feit dat de band speelt in de Alpha. De Grolsch of de Bravo was wellicht een logischere keuze geweest.

Al 25 jaar lang ontdekt en accepteert elke nieuwe generatie punkrockers Bad Religion als invloedrijke en relevante band. Zowel het voorlaatste album 'The Process Of Belief' als 'The Empire Strikes First' hebben in korte tijd de status van moderne klassieker verkregen, wat blijkt uit het vele meezingen van een groot deel van het publiek. Gelukkig spelen de veteranen ook flink wat oudere nummers. In de tent staat de PA tergend slecht afgesteld en te zien aan het relatief chagrijnige gedrag van zanger Graffin is het vandaag op het podium ook slecht geregeld met het geluid. Jammer! De wetenschap dat er twee dagen later in de Melkweg een échte show gegeven zal worden maakt dit leed draaglijk.

Vive La Fête is sexy muziek, maar het is vooral het uiterlijk vertoon dat deze band zo geweldig maakt. De electro pop is vrij simpel, maar met de bijzondere stem en het charisma van de zangeres is het optreden toch meer dan de moeite waard. Een uur spelen is echter wel iets te lang voor deze band.