VERSLAG: Groezrock 2006

Groezrock, zaterdag deel 1

Wakker wordend is het na de o gezellige nacht op de camping meestal erg slepend. Maar niet als A Wilhelm Scream de band is waar je wakker voor wordt. Deze punkrock band uit de VS maakt niet zomaar straight forward punkrock, maar mengt dit element met vele technische riffs en verrassende tempowisselingen, zonder hun catchyness te verliezen. Een van de bijzonderste kenmerken van deze band is nog wel de unieke samenzang van Nuno Pereira en gitarist Trevor Reilly. Dit brengt het melodieuze niveau in A Wilhelm Scream tot een hoog niveau dat ik nog niet vaker heb gehoord. Een goed uitgebalanceerde setlist met nummers zoals: "The King is Dead" en "Famous Friends and Fashion Drunks" laat op dit Groezrock optreden A Wilhelm Scream in topvorm zien. Uitstraling, energie en strakheid. Geen wonder dat dit een van de favoriete bands is van de organisatie!

Tijd voor de langste bandnaam van het Groezrock festival, jawel, de Belgische sludge/doom/mathcore heren van Officer Jones and His Patrol Car Problems. Na een korte soundcheck klinkt het vanuit de B2B: "It's the sound of the police!" Een erg humoristische opener voor deze uiterst serieuze band. Hun klanken doen mij gelijk denken aan Converge, The Dillinger Escape Plan en Cursed. Het geheel is erg indrukwekkend, en staat als een huis. Een muur van geluid die over mij heen blaast, en menig bezoeker van deze show zal dit samen met mij beamen. Ik verwacht grote dingen van deze heren, en het zou me niet verrassen als deze mannen binnen no time kleine zaaltjes uitverkopen.

Daarna is het tijd voor nog meer Belgencore, maar deze 6 heren maken geen chaotische herrie, maar zitten meer tussen Finch, Funeral For A Friend en From Autumn To Ashes in. Emocore dus.
Het was goed te merken dat dit een thuiswedstrijd was voor The Maple Room. Vanaf de eerste klanken begonnen de eerste stagedivers van de dag een voor een van het podium af te duiken. Een erg succesvol optreden na hun korte UK tour met The Hurt Process. Een fijne afwisseling tussen cleane zang en het bruut gebrul, goed gestructureerde emocore, dat lekker in het gehoor ligt. Hun merchandise tafel was na het optreden ook compleet leeg! Ook voor deze Belgen geldt a bright future!

Na de B2B te hebben gezien, is het weer tijd om richting Main Stage te begeven voor Death by Stereo. Zoals de presentator al aangeeft, is dit een van de interessantste hardcore bands op het Groezrock festival. Met hun nieuwe release op Epitaph "Death For Life" heeft Death by Stereo zich gevestigd als een van de betere new-school hardcore/metal bands. Waar vroeger de punk invloeden te horen waren, en het recht voor de raap raggen was, hoor je nu gestructureerdere lijnen, en een overal wat mainstreamender metal geluid. Hun performance is er echter totaal niet door veranderd. Frontman Efrem Schulz is zoals altijd zo energiek en staat zelf al als een huis. Jammer dat er deze tour geen tweede gitarist bij was, het gitaar geluid van Dan Palmer alleen klinkt opzich wel strak, maar mist net dat extra beetje ondersteuning. Zeker een solide optreden, maar om de volledige Death By Stereo ervaring mee te maken zal je ze toch in een kleine zaal moeten bezoeken, en zal Death By Stereo hun tweede gitarist terug moeten halen.

Na wat te hebben rondgelopen over het terrein, is het tijd om terug te gaan naar de B2B voor wat meer metal/hardcore, de support act van Death By Stereo op hun Europese tour. AKA Himsa. Straight out of Seattle, brengen deze mannen snoeiharde metal met miniscule hardcore invloeden. Dit stoort menig hardcore bezoeker niet, want aan het publiek te zien valt dit erg goed in de smaak. De zanger van Himsa helpt alle kids die ontzettend graag willen stagediven een handje en dat met een grote glimlach. Sterke live performance van deze Himsa, ze hebben zoals omschreven in hun bio een ijzersterk geluid. Himsa heeft genoeg dames en heren tot hun attentie gebracht met dit knallende optreden.

En na Himsa, wacht ik met smart op de Zweedse hardcore legendes Raised Fist. Het is alweer een tijdje geleden dat ze Europa hebben getoured, uberhaupt lang geleden dat ze wat van zich hebben laten horen. Sinds hun album "Dedication" niet zo goed werd gepromote, heeft Raised Fist lange tijd gewerkt aan hun nieuwe release "Sound of The Republic". Met een nieuwe drummer (ex-Dark Funeral), en de strot van de zanger staat Raised Fist weer klaar om te vlammen. En dit optreden liet dat maar al te goed zien, Raised Fist is back on the map. Een knallende opener van de nieuwe CD, gevolgd door erg veel oud werk, security die op een gegeven moment niet meer goed weet wat te doen met alle gekte daar voor, op, en tussen de hekken. Een solide optreden, maar ergens krijg ik het gevoel dat Raised Fist strakker kan.
Zanger Alexander Hagman is wel goed bij stem, maar haalt bij lange na niet al zijn zanglijnen. Lijkt me eerlijk gezegd ook vrij moeilijk als je 5 woorden per seconde uit je strot probeert te schreeuwen. Toch heeft Raised Fist hier hun stempel neergezet als een strakke en harde band waar je nog veel van gaat horen. Hun tourschema zegt het al: Tijd voor Raised Fist!

Believe the hype, zouden veel mensen zeggen als ze de naam Comeback Kid horen vallen. Deze melodieuze oldschool hardcore band uit Winnepeg, Canada, heeft in zijn korte bestaan al een grootse fanbase verkregen door veel touren, en door twee extreem goede platen uit te brengen. Met hun nieuwste release "Wake The Dead" weet Comeback Kid ook hoge ogen te gooien bij het grote publiek. Het resultaat is ook een bomvolle B2B, met veel verwachting van deze band. Sterk openen met False Idols Fall is dan ook het doel van Comeback Kid. Wat meteen opvalt is dat het unieke stemgeluid waar Comeback Kid over beschikt weg is? Later legt nieuwe zanger Andrew Neufeld uit dat er een line-up wisseling is geweest, en oude zanger Scott Wade ermee is gestopt. Gelukkig presenteert Andrew Neufeld zich als de band zijn frontman, en doet dit alsof hij het al jaren is geweest. Vol overtuiging en passie geeft Comeback Kid Groezrock een show van juweelste. Met knallers als "Partners in Crime" en "Die Tonight" is dit een show waar het publiek vollop van kan genieten. Het schijnt een van de grootste concerten te zijn geweest die deze band heeft gegeven, vertelt Andrew tijdens de show. Hier laat Comeback Kid na een solide show zien dat ze klaar zijn voor het grote publiek. Jammer, zo'n band is erg leuk als het klein blijft, maar kwalitatief gezien is het tijd voor Comeback Kid om door te groeien naar een hoger niveau.