VERSLAG: Roskilde 2008

Roskilde 2008 - deel 2

Dag 2 van roskilde vraagt heel wat van het loopvermogen van de muziekliefhebber. Vanaf 12 uur 's middags tot een uur of 4 's nachts is er in alle genres meer dan genoeg te zien en ontdekken.

Mugison zet in de Odeon al vroeg op de dag een knappe bluesshow neer. De Yslander rockt zonder de subtiliteit uit het oog te verliezen. Zeker een aanrader voor de Afferaire die tijdens de Vierdaagse in Nijmegen gehouden wordt.

Gnarls Barkley laat daarna zien meer te kunnen dan het schrijven van de perfecte single. Natuurlijk is 'Crazy' hoogtepunt van de show, maar het soulvolle optreden van de man met de nasale stem verveelt geen minuut. Wie had ooit gedacht dat Radiohead nummer 'Reckoner' zo'n groovende draai gegeven kon worden. Chappeau!

Vieux Farka Toure (zoon van Ali Farka Toure) geeft in de odeon tent een les gitaarbeheersing. Met dit machtsvertoon verdient hij het in de voetsporen van zijn vader te treden. Natuurlijk is ook de ritmesectie van essentieel belang voor dit soort wereldmuziek. Het enige blanke bandlid uit de band van toure neemt dit meer dan uitstekend voor zijn rekening. Erg leuk dat Roskilde dit neerzet en erg jammer dat er relatief zo weinig publiek op afkomt.

Santogold cancelde afgelopen woensdag nog haar optreden op 5 days off. Hier op Roskilde komt ze wel opdraven, al is nog goed te merken dat haar stem niet 100 procent is. Allereerst is er de lange dj-intro om het publiek warm te draaien. Daarna volgt een met twintig minuten erg kort optreden van de Amerikaanse. In die twintig minuten laat ze wel zien dat ze wat kan. Er wordt flink gedanst op haar diverse sound. Dit smaakt naar meer!

"When You wake up in prison and you have no idea why you are there, you know you have got the blues". Aan het woord is Seasick Steve, een afgeragde man die op extreem afgeragde instrumenten zijn pure en originele ding doet. Het duurt niet lang voordat zijn naam door de Pavilion tent gescandeerd wordt. Allitereert lekker! Als je op een gitaar, gemaakt van een autodeur, bespannen met een enkele snaar, het publiek naar je hand weet te zetten, dan verdien je het!

Voor het grote publiek is het furieuze gegruis van Grinderman niet weggelegd. Maar ja, Nick Cave dwingt op het podium gewoon respect af. Als een generaal zet hij de lijnen uit en drie van zijn Bad Seeds volgen. Rauw en bezwerend zijn de sleutelwoorden.

Fedde leGrand gaat in de Astoria tent ten onder aan zijn eigen succes. De tent, die een capaciteit van ruim 3500 man heeft, wordt onder de voet gelopen door zeker 10.000 belangstellenden. Een gigantisch geduw ontstaat. Het duurt niet lang voordat het optreden onderbroken en uiteindelijk afgelast wordt. Roskilde heeft vervelende ervaringen met duwende mensen en er wordt geen enkel risico genomen. Ongeveer een uur later vindt het optreden alsnog, verkort, plaats. Detroit gooit zijn handen in de lucht en een select groepje mensen, bij elke ingang is security neergezet, die nieuwe belangstellende tegenhoudt, gaat goed los.

Mike Skinner van The Streets blijkt een ware volksmenner. Hij windt op het hoofdpodium met gemak de 70.000 toeschouwers om zijn vinger. Dit mag een verassing heten, watn in de lage landen heeft hij geluk als er meer dan 10.000 mensen komen kijken. Op Roskilde is hij heer en meester. Hij geeft het publiek opdrachten (er wordt geluisterd naar zit en spring) en trekt gekke bekken in de camera. Van het rauwe wat de Streets vroeger interessant maakte is weinig over. De show kent veel R&B invloeden. Het is wel weer fantastisch om te zien dat er letterlijk duizenden aanstekers de lucht in gaan bij hitsingle 'Dry your eyes'.