De meeste nummers op Magnetica waarin het tempo aan de lage kant ligt, beklijven niet. Dit geldt ook voor het titelnummer. De met elektronica versierde reggae mist de overtuiging die het genre interessant kan maken. Een boodschap ontbreekt. ‘Arada’ is een andere mispeer. De keuze voor Dereb The Ambassador, één van de vele gastvocalisten, is een pijnlijke vergissing. Wederom ontbreekt oprechtheid, iets wat Afrikaanse muziek doorgaans siert.
Quantic weet hier en daar wel te overtuigen. ‘Descarga Cuántica’ is een goede soundtrack voor de rust van een spetterende WK-wedstrijd. De salsa geeft het album de zo gewenste dosis frisheid. Stevig trompetgeschal trekt het geheel, helaas kortstondig, uit het slop. Dat Holland de zang naar de achtergrond heeft gemixt, is het smetje dat onvermijdelijk lijkt. Toch heeft ‘Águas De Sorongo’ dat smetje niet. Rustig meanderende melodieën, fijne strijkpartijen en ingetogen percussie vormen als het ware een welkome thuiskomst na zo’n knotsgekke, tegenvallende reis.
Het dieptepunt bereikt Quantic in een nummer dat eens geen gastvocalen heeft. ‘Sol Clap’ is meer vrolijke muzak dan een serieus te nemen nummer. Ook het klezmer-achtige, down tempo ‘La Plata’ mist simpelweg het enthousiasme van een Amsterdam Klezmer Band. Holland kiest te vaak de bekende en daardoor saaie weg. ‘Duvidó’ is een voorbeeld van een onbekend pad. De bijtende zang van Pongolove, bekend van samenwerkingen met Buraka Som Sistema, zorgt zoals altijd voor opschudding. Muzikaal is het eens wat smeriger aangezet. Quantic zou vaker vieze handen moeten maken.
.jpg)
John Fullbright - Songs Songs is een toepasselijke titel voor het meest recente album van...
.jpg)
Hal2A - Dick`s Last Days Het persbericht bij Dick’s Last Days van Hal2A spreekt over “Het...