En inderdaad, het ouderwetse (maar niet minder spannende) geluid van OCS is nergens meer te bekennen. Net als op Orcs combineert de band catchy indierock met rammelende garage, maar wordt ook nadrukkelijk de overlap gezocht met hardrock en (old school) metal. Dat klinkt spannend, en dat is het ook. Het eerste kwartet nummers vliegt van King Gizzard & The Lizard Wizard via Korfbal naar Wolfmother met een metalrandje. Hierdoor is het eerste deel van het album genieten geblazen!
Helaas worden de contrasten naarmate het album vordert steeds minder groot, waardoor Smote Reverser aanzienlijk aan kracht en tempo inlevert. Muzikaal gezien zijn ‘Last Peace’, ‘Moon Bog’ en ‘Anthemic Aggressor’ geweldig, maar op deze plaat waren ze wellicht beter tot hun recht gekomen als ze werden afgewisseld met een nummer van het kaliber ‘Overthrown’. Ondanks de toffe opzetjes worden de nummers door het gebrek van afwisseling vrij snel langdradig, maar vragen ze er vooral om live gebracht te worden. Zo is Smote Reverser geen album van John Dwyer en co. dat ik over een aantal jaar nog binnen handbereik verwacht te hebben, maar is er absoluut sprake van een geslaagd tussendoortje. Daarnaast is het een mooie aanvulling op het bestaande repertoire en een prima visitekaartje om je eens mee naar een liveshow te lokken.
Wild Nothing - IndigoHou je van dreampop met een fout eighties sausje? Dan is Indigo , het vierde...
Lonnie Holley - Mith Op zijn zestigste begon Lonnie Holley pas met muziek. MITH is zijn derde...