RECENSIE: Mudvayne - The End Of All Things To Come

2003-01-14 Toen de mannen van Mudvayne in 2000 debuteerden met hun albumL.D. 50 was ik eigenlijk weinig onder de indruk. Dat kwam vooral omdat de gemaskerde mannen die (Nu-) Metal speelden me qua uitstraling wel heel erg aan een andere succesvolle band deden denken. Hoewel dat debuut zeker niet slecht was bleef het vermoeden van na-aperij mij er toch van weerhouden echt enthousiast te raken.

Het nieuwste album van Mudvayne “The End Of All Things To Come” neemt met gemak alle twijfels weg. Mudvayne is muzikaal een stuk sterker geworden en er is meer aandacht voor de melodie.

Het album zet direct de juiste toon met een aantal sterke, stevigere nummers. Vooral “Not Falling” valt in de meest positieve vorm op en is terecht als eerste single gekozen. Na dit overdonderende begin wordt de luisteraar even wat rust gegund met een aantal relatief rustigere nummers. In “World So Cold” laat de band zich van haar meest melodieuze, dramatische en rustige kant zien. Misschien is dit wel het mooiste nummer op het album, met zijn haast balladachtige begin en zijn gestage opbouw naar een wat wildere climax.
Het intermezzo van relatief rustigere nummers vormt slechts het oog van de storm want hierna gaan opnieuw alle remmen los voor een daverend slot van het album.

Het album vormt een mooi vloeiend geheel zonder slechte nummers. Deze sterke opbouw van het album is ook in de individuele nummers terug te horen, met als beste voorbeeld het reeds genoemde “World So Cold”. Neem daarbij de winst die de band op het instrumentale en melodieze gebied heeft gemaakt en je begrijpt waarom dit zo’n goed album is.
Recensent:Michiel Gregoire Artiest:Mudvayne Label:Sony Music

Human Bastard - A Plague Called HumanityDit is het type cd dat tot het einde der tijden in de Nederlandse en Vlaamse...

The Killer Bananazz - Riptide Zijn er mensen die een hekel hebben aan surf? Ik kan het me nauwelijks...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT