De gimmick gaat nog even door want haar nieuwste album heet Cool en maakte die ene band niet ooit een album met de titel Cool To Be You? Gevoel voor humor en poppy melodieën heeft Colleen Green met The Descendents gemeen, al speelt Colleen Green haar songs niet op een break-neck tempo. Het album staat wel vol popliedjes waar Green’s voorliefde voor poppunk doorheen sijpelt. Green (zang en gitaar) nam Cool op met hulp van drummer Brendan Eder en hiphopproducer Aqua onder de productionele leiding van Gordon Raphael (o.a. The Strokes en Regina Spektor).
Met ‘I Wanna Be A Dog’ brengt Green een onschuldige variatie op ‘I Wanna Be Your Dog’ van The Stooges. Green’s song heeft tekstueel weinig gemeen met de seksuele ondertoon van de klassieker van Iggy Pop en consorten. En we missen hier vooral de machtige gitaarriff van Ron Asheton.
‘Posi Vibes’ (”Fifty shades of white….”) is een poppy niemendalletje. Gelukkig maakt de volgende track ‘Highway’ meer indruk. De fluisterzang van Green, een eigenzinnig gitaarloopje en een steady baslijn zorgen voor een zwoele sfeer en zelfverzekerde sound. De tekst lijkt een welgemeend advies aan een haastige bedpartner: ”I don’t like it when you take the highway, I told you before, I prefer the scenic route….”. ‘Natural Chorus’ heeft het meeste weg van een (punk)rocksong, met een aanstekelijk koortje bovendien: ”Oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oh, oooh-yeah”). Het album eindigt na 36 minuten met de instrumentale afsluiter ‘Pressure To Cum’.
Cool is geen meesterwerk, maar liefhebbers van de indiepop van The Breeders of de poppunk van Bleached kunnen met Colleen Green’s Cool een leuk half uurtje beleven.
Low - Hey WhatDrie jaar geleden bracht Low Double Negative uit. Op dit album was de...
Homeshake - Under The Weather Wie denkt dat de muziek van Homeshake het goed doet bij romantische...