Over het album zei Llobet: “Elk nummer dat ik bedenk is een kans om mezelf opnieuw uit te vinden en geeft me de kans om via een ander spiritueel filter op te treden. Elk nummer is als een wezen dat in het diepst van mijn ziel leeft, wachtend om geschreven te worden. Ik heb een groeiende verzameling geestdemonen die me gezelschap houden in mijn creatieve leven.” Nick heeft een trage, vlakke, klagende stem die goed bij de nummers passen die pittig zijn. Geen gladde pop maar die een Bettie Serveert achtige sound en feel hebben. ‘Do’ is het meest in het oor springende nummer. ‘Do’ is een krachtig gitaarnummer met tempo en rustige momenten binnen de song. Een lekker stuiternummer met veel energie.
Way To Be bevat twaalf indiepop/rock nummers die veelal wel en soms niet overtuigen (‘Lost’ en ‘Peel’). De stem van Nick heeft wel wat wisselende muzikale omlijsting nodig om het niet te doorsnee te laten klinken. Op ‘Trauma’ lukt dat weer goed door tempowisselingen en fraaie gitaar- en synthloopjes. Single ‘Vacancy’ mist wat bite en blijft muzikaal te vlak om echt als single indruk te maken. Pas op het einde komt dit nummer tot leven door ingetogen synths en gitaareffecten, maar dat is een korte opleving, daarna vlakt het weer af. Jammer want er had meer ingezeten. Zo is het album een leuke tweede worp met de nodige zaadjes die veelbelovend zijn, maar nog even moeten doorgroeien om tot volle wasdom te komen.
Corridor (Can) - Mimi Mimi is een plaat met twee gezichten. Een toch wel onooglijk harig beest...
Loren Kramar - Glovemaker Het sterke punt van Loren Kramar is zijn krachtige en soulvolle stem. De...