RECENSIE: Bummer - Dead Horse

Bummer
2022-03-20 Met Holy Terror slaagde Bummer er met groot gemak in om in het linker rijtje van de meest intense albums uit 2018 te belanden. Het drietal uit Kansas City blijkt echter nog lang niet te zijn uitgeraasd, want sinds enige tijd is het eveneens verpletterende vervolg verkrijgbaar. Met Dead Horse wordt het allemaal nog eens dunnetjes overgedaan en krijgt het begrip ‘grensoverschrijdend gedrag’ ineens een prettige betekenis. Althans voor de liefhebbers van loodzware noise rock.
Als een stel ontketende lunatics die te lang hebben vastgezeten wordt er al vanaf het begin stevig ingekleund met ‘JFK Speedwagon’, een woeste beuker waarin niets of niemand wordt ontzien. Waar een virusje al niet goed voor kan zijn. Dat het de heren menens is wordt duidelijk met ‘I Want To Punch Bruce Springsteen In The Dick’, waarin een loodzware groove met hemeltergende grunts de doorgaans zo stoere ‘Boss’ uit New Jersey behoorlijk wat angstzweet zal opleveren, mocht hij ooit geconfronteerd worden met deze drie minuten durende opeenhoping van bruut geweld.

Als een stel wilde bouwvakkers gaat het drietal tekeer en wordt in rap tempo de ene na de andere massieve geluidsmuur neergezet. Heel soms valt er tussen de vocale uithalen van zanger/gitarist Matt Perrin iets melodieus te ontwaren, maar verwacht er niet te veel van. De emoties zijn te lang opgekropt en moeten er uit. Serieuze zaken zoals milieuproblematiek, maar ook allerlei problemen waar gewone stervelingen zoals wij niets van begrijpen, hebben geleid tot grote frustratie en zwartgallige humor. Zo heeft Perrin zich laten opnaaien door allerlei UFO’s met als resultaat het knotsgekke ‘E1M1’ en is er nog meer sci-fi-gekte in ‘Kid Spock’, een angstaanjagende logge bulldozer die wordt voortgedreven door diepzware lage tonen van bas en drums, in combinatie met bijna dodelijke gitaar-riffs.

Vernieuwend is het nergens, indrukwekkend des te meer. Deze nieuwe van Bummer is bovenal uitermate nuttig geweest voor de bandleden zelf die bijna kapot gingen van verveling. Hier vervolgens inspiratie uit wisten te putten en er in slaagden om dit om te zetten in elf tracks die gezamenlijk een zeer energiek en avontuurlijk halfuurtje hebben opgeleverd, met de meest vuige rock die je maar kunt voorstellen.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Bummer Label:Thrill Jockey Records
Cover Dean Blunt - Black Metal 2

Dean Blunt - Black Metal 2Muzikant en producer Dean Blunt (echte naam: Roy Nnawuchi) vormde samen met...

Cover The Body And Big Brave - ...Leaving None But Small Birds

The Body And Big Brave - ...Leaving None But Small Birds The Body is een heavy duo uit Providence (VS) dat graag experimenteert in...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT