Voor wie Beabadoobee nog niet kent, eerst een korte historie. In 2017 brengt ze ‘Coffee’ uit op YouTube, een virale hit, waardoor ze direct een platencontract tekent. Met miljoenen streams, uitverkochte tours, vijf Ep’s en debuutalbum Fake It Flowers gaat ze lekker. Beatopia is haar tweede studioalbum, waarop ze samenwerkt met wat andere music whizz kids; onder andere Matty Healy en George Daniel van The 1975 (‘Pictures of Us’ en ‘You’re Here That’s The Thing’) en Jack Steadman van Bombay Bicycle Club (‘Dont Get The Deal’).
Het album opent met het interessante ‘Beatopia Cultsong’. Ruim twee minuten hoor je allerlei geluiden: rinkelende glazen, een tokkelende gitaar, gehum, herhalende zang “is it me or recently time is moving slowly” met zacht gepraat erdoor. Dan schakelt het over naar ‘10:36’, een nummer zoals er meer op het album staan (‘Talk’ en ‘Don’t Get The Deal’): het net wat te hoge gezang van Beabadoobee, een net wat te repeterende drum en een net wat onopvallende liedstructuur met couplet-refreinherhalingen.
Als derde nummer volgt ‘Sunny Day’. Een song die bijna lijkt terug te komen op de rest van het album. Dat is niet zo. Het is gewoon een ander rustig nummer met dromerige zang, net als bijvoorbeeld ‘See You Soon’, ‘Broken Cd’ en ‘Lovesong’. Alleen ‘The Perfect Pair’ valt op door het beetje bossa nova ritme. Fijn, even wat anders.
Ook qua inhoud lijken de nummers best veel op elkaar. Het gaat veel over de binnenwereld van Beabadoobee – op zich logisch op een album dat vernoemd is naar haar droomland – en dan vooral over liefde en het verdriet dat daarbij komt kijken. Dat is vast voor Laus heel overweldigend, maar het blijft de gemiddelde luisteraar ouder dan eind twintig waarschijnlijk niet boeien.
Beatopia is al met al een gelijktonig album, waarop twee soorten tracks te horen zijn. Op het verrassende intronummer na, is het net wat te dromerig en herhalend.
Marc van Vugt - The Lonely CoyoteIn de jazzwereld is Marc van Vugt een bekende gitarist en componist. Hij...
Frankie Cosmos - Inner World Peace Jaren hetzelfde toetje eten, altijd pindakaas op je boterham en voor eeuwig...