RECENSIE: Jupiter One - Jupiter One

Jupiter One – Jupiter One
2008-08-21 Met de zinsnede “I dug a hole to China, all for a vagina” maakt Jupiter One grote kans om de prijs voor de meest stompzinnige passage uit een songtekst van 2008 in de wacht te slepen. Komen ze toch nog in één eindejaarslijstje voor. Want laten we er maar niet al te lang om heen draaien: Echt indrukwekkend is het niet wat het vanuit New York opererende vijftal op hun debuutalbum Jupiter One laat horen.

De hier aanwezige rijkelijk met synthesizer pop, new wave, stadion rock en psychedelica doorspekte alternatieve rock is aan de basis beslist avontuurlijk. Sterker nog, Jupiter One is een enorm dynamische plaat. Maar de echte vonk wil maar niet of nauwelijks overslaan. Een en ander klinkt immers te bedacht, klinisch en keurig volgens het boekje dat het ver zoeken is naar oprechte bezieling en spontaniteit.

Niet dat Jupiter One er totaal niet in slaagt om hier en daar een aardige compositie te produceren; de opgewekte recht-toe-recht-aan zacht-hard-zacht-hard-compositie ‘Countdown’, het zweverige ‘Kamikaze Pilots’ en de dance-achtige meeslepende bonustrack ‘Summer Song’ mogen er bijvoorbeeld best zijn. En ook de eerste anderhalve minuut van ‘Moon Won’t Turn’ is dik in orde. Maar wanneer de band dan ineens een stevig potje wilt gaan rocken, komen ze er helaas niet meer helemaal uit. En zo gaat het wel vaker op Jupiter One; de songs bezitten allemaal ergens wel een leuk of goed idee/uitgangspunt, maar als geheel zijn de composities nogal middelmatig, te geforceerd en vaak ook iets te langdradig. De wat ‘dunne’ stem van zanger/gitarist K Ishibashi maakt het geheel er ook niet echt enerverender op.

De duidelijk hoorbare verwijzingen naar onder andere Pink Floyd (‘Way To The Floating Hospital/The Miracle Of Flight’), Madonna (‘Unglued’), Maximo Park (‘Fire Away’), U2 (‘Platform Moon’), Editors (‘Moon Won’t Turn’) en The Flaming Lips (‘Umbrellas’) maken dat Jupiter One uiteindelijk vooral luistert als een wat weinigzeggende postmoderne pastiche. Behalve een scherp randje mist Jupiter One dus ook een eigen en geloofwaardige smoel. Maar, alsof het een troost is, het kan allemaal natuurlijk altijd nog een pak beroerder. Hoe dan ook, Jupiter One zal bij ondergetekende waarschijnlijk alleen nog maar uit de kast gehaald worden als we de grote raad-de-referentie popquiz gaan spelen.
Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:Jupiter One Label:Jupiter One Music Inc.
Kaskade – Strobelite Seduction

Kaskade - Strobelite Seduction It’s You, It’s Me was geen impressief debuut en zal bij weinig mensen een...

Joel Rafael – Thirteen Stories High

Joel Rafael - Thirteen Stories High Joel Rafael is een gewaardeerde singer/songwriter uit het Amerikaanse San...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT