De openingstrack 'Por Um Amor Qualquer' is een spetterende samba die je meteen aan carnaval in Rio doet denken, zelfs de fluitjes ontbreken niet. Wordt het een feestalbum? Nee, Raf Vilar neemt meteen gas terug met 'Bossa Me'. Subtiel gitaarwerk, drums die met brushes beroerd worden, fluisterzang en een saxofoon die wat accenten zet. Dit lekkere lied ademt de niets-aan-de-hand-sfeer, waar deze muziek om bekend staat. 'Sem Ter Você' is minder vlot en gevoeliger, maar desondanks erg laid back. In die lijn gaat hij eigenlijk het grootste deel van het album door. 'Perfeito' is wel weer wat meer uptempo. 'Então Vê' begint met zang, maar eindigt in een lang, jazzy pianostuk, Vilar heeft geen haast.
Op 'Solidão' zijn duidelijk meer atypische en eigentijdse invloeden te horen. Naast een accordeon wordt op dit lied ook gebruik gemaakt van stemvervorming, synthesizers en een heuse beat. Van mij mag het hoor, maar dit nummer valt een beetje uit de toon. Raf Vilar maakt soms gebruik van instrumenten die eigenlijk geen instrumenten zijn, maar toevallig in de studio voorhanden waren. Op 'Imaginar Você' klinkt het bijvoorbeeld alsof hij tijdens de opnames met een chipszak aan het spelen is. Op het afsluitende ‘Lullaby’ probeert hij je in het Engels in slaap te zingen. Zijn vette accent is hem vergeven. Als hij Portugees zingt weet ik ook niet waar hij het over heeft. Misschien dreunt hij gewoon zijn boodschappenlijstje op, maar als het zo relaxed klinkt, luister ik er graag naar. Studies In Bossa is als een wolk waarop je even mag meedrijven.
The Blue Van - Love Shot The Blue Van is een blues/garagerock band uit Denemarken. In hun beginjaren...
Hal2A - Maximizd Music Er zijn mensen die Frank Zappa zonder meer een chaoot vinden, anderen...