Het album begint met de instrumentale titeltrack ‘Aurora’, een laid back stuk dat vooral hangt aan de keyboards. Dan volgt ‘In My Treehouse’, een vlot lied met een funky basloopje, dat voortdurend herhaald wordt. Wat mij betreft een van de sterkste nummers. Af en toe hoor je ook van die typische Braziliaanse junglegeluiden. Er wordt ook wel gezongen, maar de zang staat bij Azymuth altijd in dienst van de muziek. ‘Carnival Le Grande’ is een opzwepende samba waarop gedanst kan worden, maar waarschijnlijk alleen door Braziliaanse dames. Ook ‘Diz No Pé’ is een uptempo nummer, hier zit zelfs nóg meer vaart in. ‘Crazy Clock’ is een funky lied waarin Alex Malheiros met zijn bas weer een hoofdrol opeist. Na ’É Mulher’, waarbij je weer moeilijk stil kunt blijven zitten, wordt Aurora afgesloten met de dromerige ‘In My Treehouse Prelude 1 en 2’. Waarom die aan het einde komen is mij ook een raadsel.
Azymuth is een gevestigde naam in de jazzwereld en hoeft daar geen zieltjes meer te winnen. Interessanter is dat degenen die jeuk krijgen van jazz, Azymuth misschien wél trekken. Hun muziek klinkt namelijk vooral erg ontspannen, funky en soms swingend. Dit is lichtvoetige sfeermuziek, gemaakt om bij te chillen. Azymuth maakte eigenlijk decennia geleden al loungemuziek avant la lettre en doet dat nog steeds. Daarom is hun muziek waarschijnlijk ook populair bij DJ’s. Aurora vormt beslist geen stijlbreuk, maar dat is ook nergens voor nodig.
Eerdere recensies van Azymuth:
- 07-10-2008: Butterfly.
Dub Colossus - Addis Through the Looking GlassDe band tussen Ethiopië en Jamaica is al honderden jaren oud. Onder het...
Nicola Conte - Viagem 3 Nicola Conte is een Italiaanse acid-jazz DJ en producent. Hij staat bekend...