In de jaren zestig waren mengvormen van jazz met samba en bossa nova helemaal hot en vormde Brazilië het centrum van die sound. Hij noemt deze periode het hoogtepunt van de Braziliaanse muziek. Logisch dus dat hij daar zocht naar minder bekend, maar kwalitatief goed materiaal. Hij vond muziek van artiesten die in die periode geen volledige albums, maar EP’s hebben opgenomen. Daar gaf hij vervolgens zijn eigen ‘touch’ aan. Wanneer je dit album beluistert begrijp je niet hoe deze muziek in de vergetelheid is geraakt. De overheersende sound is een soort lounge/jazz die allesbehalve gedateerd klinkt. Op Viagem 3 zijn zowel instrumentele als gezongen stukken te horen. Soms zingt een vrouw, waarvan ‘Faz de Conta’ van Aizita, ‘Sem Fin’ van Marisa Barrosso of ‘Batucada Negro’ van Eliana Pittman de mooiste voorbeelden zijn. Andere songs worden lekker laid back gezongen door een man, zoals ‘Samba de Negro’ van Carlos Sodré, ‘Samba Tá Ficando Bon’ van Kazinho. Maar zang staat niet op de voorgrond in de Acid-jazz, alles staat in dienst van de de totale sfeer van de ontspannen muziek. Er zijn ook aantal instrumentale stukken op dit album te vinden, zoals het opzwepende ‘Temba em Do’ van Bossa Trio of het swingende ‘Copa 70’ van Brazil 40 Graus.
De kunst van een goede compilatie is het geheel maken van muziekstukken die eigenlijk los van elkaar staan. Nicola Conte is er opnieuw in geslaagd songs te vinden die echte zielsverwanten zijn en dezelfde sfeer ademen. De koning van de Italiaanse acid-jazz weet van los zand cement weten te maken. De timing is perfect, dit is muziek voor zomerse dagen.
Eerdere recensies van Nicola Conte:
- 07-04-2008: Viagem;
- 17-09-2009: Viagem 2.
Azymuth - Aurora Azymuth is een Braziliaanse swing,samba band, die al sinds 1973 bestaat uit...
Benny Zen - Run Back to the Safety of the Town Je zou Peter Houben kunnen kennen van Nemo, Mitsoobishi Jackson of...