Negen tracks lang is Buckner’s stem namelijk hoorbaar beïnvloed door de gebeurtenissen van de afgelopen jaren. Echt emotioneel aangetast klinkt hij niet, maar er zit een zekere drive in zijn zang. In één keer raak moest het deze keer zijn. Opnemen die songs, vervolgens de opslagmedia achter slot en grendel. Het resultaat is dat Our Blood - ondanks dat Buckner het muzikaal zo basic mogelijk houdt – een album is geworden dat niet alleen prachtig is, maar bovenal zeer stevig in de schoenen staat.
Our Blood is dan ook een typische volwassenenplaat over de keuzes die je in het leven kunt maken. De teksten gaan diep en zijn lastig te begrijpen voor jongeren (en dommigen). Zelfs de simpelste track, ‘Collusion’ (over het grijpen van een grote kans, om later mokkend in te zien dat het geen goed idee was), houdt het niveau hoog. Our Blood is geen kinderspel, maar voor ouderen zowel wonderschoon als betekenisvol.
De enige minpunten zitten in de lengte en samenstelling. Het album duurt ruim dertig minuten. Tussen de negen nummers zit één instrumental die weinig tot niets doet om een koerswijzing in te luiden. Lelijk is ‘Ponder’ niet, een filler is het wel. Ondanks deze kleine aanmerkingen is Our Blood een geweldige cd en Buckner’s beste werk tot nu toe. De wachttijd van vijf jaar meer dan waard.
Marketa Irglova - AnarSommigen gaat het nu eenmaal voor de wind. Marketa Irglova , pas 23 jaar...
Primus - Green Naughahyde Net toen het echt begon te marcheren voor de door Les Claypool aangevoerde...