.jpg)
Qua gitaren en drums zit het wel goed op Give Me Infinity. ‘Life’ zet in en de heavy metal-trein begint meteen te denderen. Harde rechttoe rechtaan riffs gieren door de speakers, en drummer Chris Steel weet precies hoe hij zijn apparatuur toe moet takelen. Pas halverwege nummer zes op de plaat, ‘Drama’, wordt een rustmomentje ingelast. Even een halve minuut naar adem happen en dan komt de trein weer op stoom.
De afgelopen drie jaar heeft Exit Ten geprobeerd meer lagen aan te brengen in hun muziek. Slechts in een paar nummers is dat daadwerkelijk te horen. De laatste drie tracks op Give Me Infinity verraden instrumentale diepgang en ingebouwde rustmomentjes. Ryan Redman bewijst een krachtige stem te hebben, maar vergelijkingen met bands als Pearl Jam zijn nog wat te hoog gegrepen. Veelal vervalt Redman in standaard emo-zanglijntjes en ongeïnspireerde, semi-spirituele teksten.
Exit Ten heeft met Give Me Infinity een zware plaat afgeleverd, met veel melodie en melancholie. De vernieuwing die de band heeft proberen door te voeren is prijzenswaardig, maar een goede balans is helaas niet gevonden. En vijftig minuten blijkt dan een lange zit. ‘Smoke’, ‘Mountain’, ‘Lion’ en ‘Suggest A Path’ zijn nog enigszins de moeite waard, de rest heb je al vaker gehoord. En beter.
.jpg)
A Liquid Landscape - Nightingale ExpressOnder de naam Believeisadoubt timmerden de Groningse mannen van A Liquid...
.jpg)
André Williams - Hoods and Shades Nu zijn de meeste mensen die de respectabele leeftijd van 75 jaar bereikt...