.jpg)
Door het plotselinge succes van Isbells kreeg Vandewoude het ontzettend druk en raakte hij haast overwerkt. Toen alle optredens achter de rug waren, trok hij zich twee maanden terug op een Spaanse berg om tot rust te komen. Hier kwam het eerste liedje voor de nieuwe plaat tot stand en het verstilde ‘Stoalin’’ werd meteen de titeltrack en tevens albumopener.
Na deze rustige song, gaat Stoalin’ verder met het wat meer uptempo ‘Heading For The Newborn’. Hierin klinkt de koerswijziging door die Isbells heeft ondergaan. In plaats van hedendaagse folkgroepen als Bon Iver en Fleet Foxes, lijkt de band voor Stoalin’ vooral geïnspireerd door jaren ’60 en ’70 folk. Zo lijkt ‘Heart Attacks’ op een kruising tussen Simon & Garfunkel en Crosby, Stills & Nash. Ook ‘Falling In And Out’ en ‘Baskin’’ gaan sterk richting de seventies.
‘Letting Go’ en de eerste single ‘Illusion’ gaan duidelijk wel weer richting Bon Iver, maar missen de intensiteit die de band rond Justin Vernon kenmerkt. Daarnaast is de vernieuwingsslag die Bon Iver op het tweede album maakte ook aan Isbells voorbij gegaan.
Isbells maakt op dit tweede album een wat uitgebluste indruk. De nummers zijn niet slecht, maar echte uitschieters horen we ook niet. Er gaat bovendien weinig inspiratie vanuit. Daarnaast is het vooral jammer dat de band vooral invloeden verwerkt en zelf eigenlijk niets wezenlijks toevoegt. Het enige echte lichtpuntje op Stoalin’ is afsluiter ‘Erase And Detach’. Deze verstilde song wordt aan het eind opeens vrij heftig met vooral mooie blazers. Hier hoor je eindelijk het vuur dat op de rest van de plaat zo node wordt gemist.
.jpg)
Young Magic - Melt Young Magic is een gelegenheidstrio onder leiding van de Australiër Isaac...
.jpg)
LeLe - Party Time Het gaat goed met De Jeugd van Tegenwoordig. Was Parels Voor De Zwijnen nog...