.jpg)
Raw is het derde studioalbum en is een gitaargedreven garagerockplaat met stuwende drums en zangeres Debby Termonia, die elf nummers lang door een iets te schel afgestelde microfoon loopt te blèren. Lekker hoor, voor als je op een zondagmorgen brak opstaat. Om elke song individueel te gaan bespreken gaat voor dit album te ver, gewoon omdat de meeste heel erg op elkaar lijken. Begrijp me goed: dat pakt in dit geval alleen maar heel erg positief uit. ‘Oh!’, ‘Beg’ en ‘Control’ schudden de boel als drie-eenheid op het begin van de plaat lekker open. Gewoon de versterker op negen, distortion-pedaal intrappen en gaan. ‘Daylight’ kakt een beetje in, om daarna met ‘When You Hit’ keihard door te pakken. En eigenlijk voor de rest van de plaat niet meer op te houden. Het nummer is gebouwd op een distortion-riff die terstond aan PJ Harvey’s ‘This Is Love’ doet denken. Nu we het daar over hebben: De geest van Polly Jean waart eigenlijk door dit gehele album heen. Termonia zou qua stemgeluid haar tweelingzusje kunnen zijn. Luister maar eens naar het sterke ‘Devl’.
Op PJ Harvey was ik verliefd vanaf het eerste moment dat ik ‘Is This Desire’ hoorde. Bij Gentlemen Of Verona is het geen liefde op het eerste gezicht. Wel op het tweede. Ik ben benieuwd naar hun live optredens deze zomer!
.jpg)
Los Colorados - Move It!Met een groot voetbaltoernooi volgt er vaak muziek afkomstig uit het...
.jpg)
The Hives - Lex Hives De tijd vliegt als je beseft dat The Hives alweer meer dan vijftien jaar...