Het album opent met de gelijknamige instrumentale openingstrack 'Darkness Will Rise' om vervolgens 'echt' van start te gaan met 'Promised Land', een stuwend nummer vol tweestemmige gitaarlicks en zwaar bas- en drumwerk. Toch is de track vrij toegankelijk: de cleane zang en aanstekelijke melodieën zijn hiervoor de reden. Dat smaakt naar meer.
En dat krijgen we grotendeels. The Raven Age laat zien aardig uit de voeten te kunnen als het op instrumentale secties aankomt: goede solo's, maatwendingen en een eigen atmosfeer zijn allemaal aanwezig. Er worden ook zo nu en dan piano-elementen gebruikt, wat het werk zelfs de progressieve kant opstuurt. Uitblinkers zijn onder andere 'Age Of The Raven' en 'Salem's Fate'.
Maar waar de vocalen in het begin van het album een sterk punt lijken, gaan deze helaas een beetje vervelen. Veel nummers - die vaak ieder zes minuten klokken - blijven hangen in middentonen en missen nét dat beetje extra om interessant te blijven. De band is op zijn sterkst wanneer het op snel en intens spel aankomt of wanneer juist de intensiteit plots wordt gebroken. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval in 'Eye Among The Blind' en 'My Dying Embers Of Life'.
The Raven Age is een moderne metalband met gevoel voor melodie en potentie. Vergelijkingen met andere bekende groepen in dit genre zijn echter snel gemaakt en het zou een welkome stap zijn als deze jonge mannen zich écht kunnen onderscheiden. De progressievere onderdelen in sommige tracks zijn hier goede uitwerkingen van. Maar ook op gebied van vocalen valt er mogelijk winst te halen.
Sean Webster - Leave Your Heart At The Door “Bluesrock ontstond door aan bluesmuziek rockelementen toe te voegen en er...
Sanctuary - Inception Nee, Inception is niet het nieuwe album van Sanctuary (die wordt later...