Het duo maakt experimentele en grotendeels instrumentele rock in de trant van bands als Battles en La Jungle. Gejaagde en vele kanten op stuiterende takkeherrie, die ondanks de chaotische sound toch duidelijke songstructuren en een zekere groove bevat. Er zit een herkenbare opbouw in de plaat. Met ‘Nibblionian Car’ en ‘Marion Jones’ gaat de boel explosief van start, daarna wordt geleidelijk wat gas teruggenomen. Ankerpunten vormen de nummers ‘Social Window’ en ‘Front Runner’, die van enigszins dansbare ritmes zijn voorzien en daarmee voor wat ontspannende momenten in de muzikale drukte zorgen.
Hoewel de plaat van een rijk geluid is voorzien die bij tijd en wijle een groots opzette productie doet vermoeden, is hij live in de studio opgenomen door twee muzikanten. Andersen drumt, Nilsen speelt gitaar en bewerkt ter plekke de sound door middel van pedalen en versterkers. Wie benieuwd is hoe dit in zijn werk gaat, kan een sessie op YouTube vinden waar beide heren Las Napalmas integraal ten gehore brengen (onder de naam Rohdos Session). Of het er nu aan ligt of het album live opgenomen is of niet, de muziek lijkt ook een beetje te zijn gemaakt voor een eenmalige beluistering. Voor als je eens toevallig langs de band loopt tijdens een festival en denkt: dit klinkt aardig. Las Napalmas weet niet zo te beklijven dat je
The Galactic Lo-fi Orchestra - The Happy Prince And Other Stories Or The Picture Of...Vorig jaar zomer kreeg ondergetekende te maken met een EP van The Galactic...
Darling West - While I Was Asleep Twee jaar geleden gooide de Noorse (!) americanaband Darling West...