RECENSIE: Mike & The Mechanics - The Road

Mike + The Mechanics -  Road
2011-05-26 Na een stilte van zes jaar is er weer een teken van leven te bespeuren van Mike Rutherford`s langlopende hobbyproject Mike + The Mechanics. Nadat Rutherford onderdeel was van de reünie van Genesis, kondigde hij in 2009 aan dat er gewerkt werd aan een nieuw album van Mike + The Mechanics. Met een bijna volledig nieuwe samenstelling komt de band met The Road, het zevende studioalbum.

De Britse band die in 1984 werd opgericht door Rutherford, (bas)gitarist van Genesis, wist in de jaren `80 en `90 te scoren met hits als 'Over My Shoulder' en 'The Living Years'. In de loop der jaren wisselde de samenstelling van de band regelmatig. Vocalist Paul Carrick ging zich meer richten op zijn solowerk en de andere vocalist, Paul Young overleed in 2000 aan een hartaanval.

In de nieuwe bezetting is de zang in handen van de Britse singer/songwriter Andrew Roachford en de Canadese zanger en acteur Tim Howar. Naast deze twee vocalisten is er op The Road een bijzondere rol weggelegd voor de Zuid-Afrikaanse singer/songwriter Arno Carstens. Bijzonder omdat hij als gastvocalist op de betere songs van het album te horen is. Op de ballade 'Background Noise' klinkt zijn stem, die wat weg heeft van Mark Knopfler, prettig. Dit geldt ook voor de easy listening van 'It Only Hurts For A While' en de vrolijke uptempo pop van 'Hunt You Down'.

Dat Carstens goed uit de verf komt, wil niet zeggen dat de andere vocalisten niet presteren. In tegendeel, hoewel Tim Howar een beduidend kleiner aandeel heeft dan Andrew Roachford, is zijn 'Heaven Doesn`t Care' het hoogtepunt van The Road. Howar`s uithalen zorgen voor een licht rauw randje tijdens een track die met een compleet kinderkoor uitbouwt tot een groots en meeslepend geheel. Dit zorgt voor een fraai contrast met de rest van het vrij gladde, heldere geluid van het album. Het nummer doet eigenlijk nog het meest denken aan een song van het album The Cosmos Rocks van Queen en Paul Rodgers.

Andrew Roachford neemt zoals gezegd de meeste zang voor zijn rekening en hoewel zijn stem erg goed in het gehoor ligt, moet hij het te vaak doen met de veilige middle of the road tracks als 'Try To Save Me' en 'Reach Out (Touch The Sun)'.

The Road staat vol met veilige, maar sympathieke popmuziek op de bekende basis van gitaren en toetsen. Dat naast de Mike Rutherford en Christopher Neil ook de rest van de band meeschreef aan het album is misschien wel de reden dat Mike + The Mechanics op The Road als een familie klinkt. Het album mag dan risicoloos en niet vernieuwend klinken, het luistert wel erg lekker weg. En eigenlijk is daar helemaal niets mis mee.
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Mike & The Mechanics Label:Sony Music
Tides From Nebula – Earthshine

Tides From Nebula - EarthshineVoor iedereen die het in deze jachtige tijd niet meer ziet zitten: koop de...

Alina Orlova – Mutabor

Alina Orlova - Mutabor Alina Orlova is een artieste die al enige jaren aan de weg timmert. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT