Voor het opnemen van zijn reggae debuut Reincarnatedging Snoop Lion uiteraard naar Jamaica. Het was een logische tweede stap geweest om op dat eiland een gedegen productieteam van gevierde reggae coryfeeën samen te stellen om dit debuut technisch in goede banen te leiden. Hoe de productie vervolgens in de handen van het productieteam Major Lazer is beland is dan ook een groot raadsel. Door te kiezen voor Major Lazer heeft Snoop zich verzekerd van een flinke berg kritiek. Maar uiteindelijk gaat het om het album en niet wie het gemaakt heeft en hoe het tot stand gekomen is.
Het album telt twaalf nummers en voor de Deluxe Edition kun je er daar nog eens vier bij optellen. Van die zestien zijn er slechts twee zonder gastartiesten. Samen met zijn producers en al die gastartiesten leidt Snoop je langs de dancehall maar niet diep door de reggae. Voor de bijdragen kunnen de eervolle vermeldingen naar Busta Rymes op ‘Remedy’, de van Jamaica afkomstige dancehall fenomenen Mavado en Popcaan in ‘Lighters Up’ en ondanks de totaal bizarre combi toch ook wel naar Miley Cyrus op ‘Ashtrays And Heartbreaks’. Door de vele gastartiesten lijkt het helaas soms of juist Snoop degene is die te gast is op zijn eigen album. Verder zijn er een aantal missers. Het dance nummer ‘Get Away’ is op zich een goed nummer maar misstaat verschrikkelijk tussen de rest van de songs en de grootste misser is toch wel ‘Fruit Juice’, een nummer waarin Snoop en Mr. Vegas samen vruchtensapjes bezingen. Het lijkt erop of mr Gin and Juice te stoned was om de liquor toe te voegen aan zijn sapje. Gelukkig voldoet hij elders wel aan het verwachtingspatroon en weet hij samen met collega smoker Collie Buddz in de fantastische reggae ode ‘Smoke The Weed’ het groene goedje goed te eren.
Concluderend staan er zeker een drietal echt goede nummers op dit album. Voor een artiest met het kaliber van Snoop Dogg/ Lion, liggen de verwachtingen echter een stuk hoger. Hoewel hij altijd de grens in zijn muziek heeft opgezocht is dit reggaealbum niet zijn beste, maar zeker ook niet zijn slechtste werk geworden. Snoop is inmiddels ook de veertig gepasseerd, dus of deze insteek een blijvertje is, of dat er hier sprake is van een midlifecrisis is niet duidelijk. De enige die het antwoord op deze vraag kan geven is de man zelf. Van die kant hoeven we echter geen antwoorden te verwachten, Snoop Lion blijft in zijn rol. Als acteur in films heeft hij geen hoge ogen gegooid, maar zijn rollen als stoere ghetto rapper en ook zijn nieuwe alter ego van reggae zanger gaan hem goed af. Snoop is nu eenmaal een rasartiest, Lion of Dogg, dat maakt niet uit.
.jpg)
Celestial Wolves - Wood For WoodSlechts tweeëneenhalve minuut ligt Wood For Wood in de cd-speler als het...
.jpg)
The Silhouettes - The Silhouettes Het label Goomah Music timmert sinds 2006 aan de weg en weet de laatste jaren...