Recensie Anathema - A Sort Of Homecoming op Festivalinfo

2015-12-15 Het is fantastisch om te zien dat een band als Anathema haar geluid maar blijft doorontwikkelen en toch haar fanschare nooit kwijt raakt. Sterker nog, de hoeveelheid liefhebbers van de band groeit per album. Terwijl land- , tijd- en (voormalig) genregenoten Paradise Lost en My Dying Bride juist weer terug naar de basis gaan – met geweldige recente albums overigens – daar is Anathema uitgegroeid tot een alom gerespecteerde alternatieve progrockband. De drie broers Cavanagh en broer en zus Douglas stoppen hun muziek tegenwoordig vol met Pink Floyd en Radiohead referenties, maar wel met een eigen, uniek geluid. Op de laatste drie albums van de band, met als voorlopig hoogtepunt het epische Weather Systems uit 2012, kom je oren te kort. Het is dan ook logisch dat juist die laatste drie albums bij de concerten van de band het meeste belicht worden. Het zijn ook de albums waarop Lee Douglas als vast bandlid is toegevoegd.

Om het allemaal nog wat bijzonderder te maken huurde Anathema in thuisbasis Liverpool de gigantische Liverpool Cathedral af om daar een unieke akoestische show op te voeren als afsluiting van een serie akoestische concerten. Het concert op deze prachtige locatie is opgenomen en uitgebracht als dubbel-cd en dvd met de titel A Sort Of Homecoming.

De vijf bandleden worden tijdens de show bijgestaan door de beroemde violiste Anna Phoebe en cellist David Wesling. Het concert begint wel sober met alleen David Cavanagh, Vincent Cavanagh en natuurlijk Lee Douglas die ook nu weer betovert met haar fraaie, licht hese, stem in ‘The Lost Song. Part 2’ en ‘Untouchable. Part 2 ‘, maar ook later in het concert prachtig zingt in ‘Dreaming Light’ en ‘Ariel’. Wat ook opvalt, is dat Vincent steeds beter is gaan zingen. Het is gedurende de hele show een genot om naar de emotionele stem van de man te luisteren. Tijdens een aantal songs is David volop in de weer met wat elektronische hulpmiddelen om zo nu en dan wat loops in te zetten. Het maakt dat het allemaal wat voller klinkt. Maar pas vanaf ‘Anathema’ wordt het ook op het podium wat voller omdat dan ook Jamie Cavanagh (bas) en John Douglas (drums) de drie komen versterken en tot ‘The Beginnning And The End’ meespelen. De Cello en de viool (prachtig in ‘Anathema’) duiken nu ook op en zijn een welkome toevoeging aan het heldere geluid.

‘The Beginning And The End’, ‘Distant Satellite’ en ‘Take Shelter’ worden weer in de sobere beginsetting gespeeld, maar in de lange toegiften wordt het weer drukker op het podium. ‘A Natural Disaster’, en afsluiter ‘Fragile Dreams’ zijn hoogtepunten op elk concert van Anathema en worden ook nu weer gloedvol gebracht.

Behalve dat het geluid prima is, zijn ook de beelden fraai met een mooi lichtspel in de gotische bogen van de kathedraal, hetgeen ook terugkomt op de voorkant van het mooie boxsetje. A Sort Of Homecoming is daarmee natuurlijk hét cadeau voor onder de kerstboom.

Recensent:Jan Didden Artiest:Anathema Label:Kscope

Cover Jean Michel Jarre - Electronica Part 1: The Time Machine

Jean Michel Jarre - Electronica Part 1: The Time MachineDe Fransman Jean-Michel Jarre was in de jaren zeventig één van de pioniers...

CocoRosie - Heartache City CocoRosie/b> is moeilijk in hokjes te plaatsen. Toen in 2004 het debuut...

RECENSIE: Anathema - A Sort Of Homecoming