VERSLAG: Lowlands 2006

Lowlands - deel 2

Qua bezetting heeft ook Xavier Rudd genoeg aan het podium in de Lima. Weliswaar omsingelt door drums, diverse trommels, drie didgeridoo’s, een lap steel guitar, mondharmonica en wat al niet meer, is hij immers alleen. De muziek die de Canadese Australiër in z’n eentje weet te produceren past echter makkelijk op een groter podium. Aan het begin van het optreden gaat de sound richting folk en americana. Niet veel later gaat het tempo omhoog en komen er wat jaren ’60 rock&roll-invloeden om de hoek kijken. Overduidelijk klinkt een Black Sabbath-loopje door en niet veel later horen we het jankende gitaarintro van Jimi Hendrix’ ‘Foxy Lady’. Toch past het reggae-geluid dat daarna wordt ingezet beter bij de relaxte Xavier Rudd. Gekleed in een driekwart-broek met een gebatikt t-shirt, op blote voeten en met zongebleekt haar, lijkt het alsof hij weinig meer dan ‘the music, the peace and the gifts from the trees’, zoals hij in één van zijn nummers zingt, nodig heeft. Na het laatste nummer klinkt er minuten lang applaus. Met een z’n vingers het vredesteken makend en een Oosterse groet, verlaat Xavier Rudd het podium. Het applaus houdt echter aan en een toegift lijkt onvermijdelijk. Helaas laat de multi-instrumentalist zich niet meer zien.

Eigenlijk had Bloc Party vorig jaar al op Lowlands moeten staan, maar door omstandigheden kon dat toen niet. Gelukkig heeft het festival ze dit jaar wél weten te strikken. Op een goed moment, namelijk vlak na het afronden van het tweede album. Ruim voor het optreden staat de Grolsch tent al vol, voor een groot deel met Britten waarvan er dit jaar ongeveer 4.000 op Lowlands aanwezig zijn. De band heeft er ook duidelijk zin in en speelt nagenoeg alle belangrijke nummers van het debuutalbum 'Silent Alarm' en daar tussendoor een aantal nieuwe nummers. De band speelt in een strak tempo door en praat weinig. Hierdoor blijft de vaart er goed in en verslapt de aandacht geen seconde. Het publiek reageert dan ook zeer enthousiast. Kortom, een goed optreden. Laat die tweede plaat maar komen zou ik zeggen.

Terug naar de Lima voor de Nederska/reggae van Luie Hond. Dé band die meer als Doe Maar klinkt dan Doe Maar themselves. Prima deuntjes, dat wel. Verder een leuke cameo van een paar lui van De Jeugd van Tegenwoordig tijdens het spelen van het huidige cliphitje 'Poes in de Playboy'. Luie Hond werd en wordt hard gepusht zodat ze ooit een echt bekende band worden. Vandaag is het in ieder geval prima toeven bij de show van deze Friezen. De tent staat vol. Het extreem onoriginele geluid blijft toch een behoorlijk minpunt, écht enthousiast worden is hierdoor moeilijk.

Het optreden van Snow Patrol wordt aangekondigd door Dolf Jansen die deze band altijd zeer fanatiek ‘plugt’ in zijn radioprogramma. Hij roept het publiek op om tijdens het “light up, light up” in het nummer 'Run' de aanstekers te gebruiken, die uitgedeeld zullen gaan worden. De band komt net uit België (Pukkelpop) en is waarschijnlijk nog een beetje moe. Hierdoor is het eerste deel van het optreden wat aan de tamme kant. Als echter het nummer 'Chasing Cars' wordt gespeeld zingt het publiek uit volle borst het refrein mee en hierna gaat het opeens een stuk beter. De set eindigt met de nummers 'Open Your Eyes', 'Run' en 'You’re All That I Have'. Bij 'Run' gaan de (zelf meegebrachte) aanstekers inderdaad de lucht in en weer zingt het publiek, dat inmiddels helemaal los is, uit volle borst mee. Als zanger Gary Lightbody het laatste refrein aan het publiek overlaat is het eerste kippenvelmoment van Lowlands 2006 een feit. Prachtig. Zo komt het wat matig begonnen concert uiteindelijk toch nog helemaal goed.

Rond een uur of 11 is het programma met live-acts afgelopen. De vrijdagnacht is voor britpop in de India en de populaire dj Tiga in de enorme Bravo tent. In de kleine X-Ray loods is er vermaak door DJ Stamppod die niet alleen geinige muzikale 'mash-up's', maar ook de culinaire mash-up stamppot bereidt.