VERSLAG: Lowlands 2006

Festivalinfo was aanwezig op Lowlands 2006 voor een verslag in woord en beeld. Bekijk hier de 28 foto's.

VERSLAG:

123456

Lowlands - deel 4

The Frames verkopen naar verluidt in thuisland Ierland meer CD’s dan U2. In Nederland zijn ze echter nog vrij onbekend, hoewel ze in 2005 al wel op Pinkpop stonden. The Frames maken sfeervolle, dynamische gitaarrock met invloeden uit de folk. Het optreden begint meteen goed met het nummer 'Finally' van de laatste CD 'Burn The Maps'. Ook speelt de band veel oudere nummers waaronder 'Star Star', 'Pavement Tune' en 'Dance The Devil Back Into His Hole'. Opvallend is dat er geen nummers van de voorlaatste CD 'For The Birds' gespeeld worden. Deze plaat werd mede geproduceerd door Craig Ward, de Schotse ex-gitarist van dEUS. Waarschijnlijk hebben The Frames via hem het nummer 'Suds & Soda' leren kennen. Ze spelen een klein stukje van dit nummer, wat enthousiaste reacties van het publiek oplevert. Dit is trouwens niet alleen het geval bij deze dEUS-snippet, maar tijdens het hele concert. Op één of andere manier slaat het charisma van zanger Glen Hansard over op het publiek. Steeds als hij het publiek vraagt mee te zingen, gebeurt dit en de band krijgt na elk nummer een hard applaus. Aan de glimlach op het gezicht van Glen Hansard is duidelijk af te lezen dat hij het zelf ook prima naar zijn zin heeft in de Grolsch tent. Hij lijkt zelfs wel wat verbaasd over het succes. Hopelijk breken The Frames nu dan toch eindelijk echt door in Nederland.

Het Lowlands-programmaboekje rept al over de geëngageerde levensvisie die Michael Franti tijdens zijn shows veelvuldig kenbaar maakt. Het optreden van vandaag is daar geen uitzondering op. Via de muziek keert Michael Franti zich af van oorlog en racisme en maakt hij zich hard voor de muzikale actie ‘Make some Noise against Discrimination’ van Amnesty International (Lowlandsactie van dit jaar). Toch staat dit de positieve, muzikale vibe die vanaf het podium de Alpha-tent in rolt niet in de weg. In tegendeel. De energie die Michael Franti en Spearhead ten toon spreiden met hun mix van urban en hiphop is tot achter in de Alpha te voelen. Het publiek steekt dan ook massaal de handen en aanstekers in de lucht als Michael Franti hier om vraagt. Op zijn beurt stapt de zanger met dreads van een meter lang het podium af, om zich al zingend langs de hekken tussen het publiek te begeven. Zelfs na het optreden is hij niet te beroerd om nog even langs de voorste rijen wat handen te schudden.

Toen hij in 2004 op Lowlands was, was Mike Skinner te dronken om op zijn benen te staan. Hierdoor was het optreden van zijn The Streets een regelrechte aanfluiting. Op zijn laatste CD 'The Hardest Way To Make An Easy Living' bezingt hij in het nummer 'Fake Streets Hats' dit dramatische optreden en in interviews heeft hij aangegeven zich te schamen voor zijn gedrag. Waarschijnlijk is het mede hierdoor dat hij het op Lowlands 2006 opnieuw mag proberen. Al snel maakt hij ook vanaf het podium zijn excuses en nadat hij het publiek heeft gevraagd of ze hem kunnen zien, zegt hij dat hij het publiek deze keer ook kan zien. Tijdens het optreden komen naast oudere nummers van de laatste CD onder andere 'Prangin’ Out', 'Never Went To Church' en 'When You Wasn’t Famous' voorbij. Voor de gezongen stukken heeft Mike gelukkig een goede zanger meegenomen. Zijn raps mogen dan niet zo heel sterk zijn, voor inzet krijgt Mike Skinner een 10. Hij moet er echt zijn stinkende best voor doen, maar uiteindelijk gaat het grootste deel van het publiek in de Bravo mee. Als hij zegt dat iedereen moet gaan zitten, gaat het publiek zitten en even later springt iedereen op als daarom gevraagd wordt. Ook aan het verzoek aan de mannen om tijdens toegift 'Fit But You Know It' hun t-shirt uit te trekken wordt door velen gehoor gegeven. De conclusie mag zijn dat The Streets zich meer dan revancheert voor de vorige keer.

Levende legendes! Rockgoden! Iggy & The Stooges touren weer en hebben zelfs samen een na decennia een nieuwe plaat opgenomen. Nog een redelijke ook. Enkele nummers hiervan en goude ouden als '1969', 'No Fun', 'Little Doll' en natuurlijk 'I Wanna Be Your Dog' passeren de ultieme rockrevue. Na een aantal nummers krijgen The Stooges versterking in de vorm van een saxofonist, voor extra nadruk op de melodie. Iedereen in de Grolsch tent geniet van zowel de muziek als de capriolen van de bijna zestig jarige Iggy. Iggy krijst, gromt en bereidt de gitaarversterker alsof dit een loopse teef is. Alsof het nooit anders is geweest. Nog steeds viriel en aantrekkelijk, de jeans gaandeweg vervaarlijk zakkend richting heupen. Geen 'Search & Destroy' in de set helaas. Wel een nog immer ruwe, krachtige en onvoorspelbare show. Bassist Mike Watt wordt omver gekegeld door een bodycheckende Pop. Ron Asheton krijgt bijna een microfoonstandaard hard spinnend tegen zijn hoofd geworpen. Fans worden het podium opgesleept om te dansen met de band en de oude rocker zelf duikt het publiek in. Iggy wil tenslotte ieder's hond zijn. Geweldig om te zien. Eén onbetwiste Lowlands hoogtepunt (en niet alleen van 2006!).

Naast opvallend veel ruige muziek is er op zaterdag ook plaats voor no nonsense muziekfeestjes. Nomades Et Skaetera en Gogol Bordello kun je de organisatie hiervan wel toevertrouwen. Bij eerstgenoemde band blijft het allemaal binnen de perken. De chanson-achtige stem van de frontman van dit Franse ska-achttal laat je namelijk onder de indruk verkeren dat je uit je dak aan het gaan bent op Patrick Bruel... Wederom gezellig in de Lima, dat wel. De zigeunerpunkers van Gogol Bordello vieren een groter en uitbundiger feest. Trommels, bekkens, wildemansdansen en reels in thrashtempo. Gogol Bordello doet dit jaar voor Lowlands wat Dropkick Murphy's en Flogging Molly in het verleden deden. Volgend jaar in de Alpha dus?

De hoofdact van de zaterdag is Massive Attack. Deze Britse triphop band bracht onlangs een verzamel-CD uit en dus verwachten we een greatest hits show, hoewel de band natuurlijk eigenlijk maar één echte hit gehad heeft. Massive Attack speelt op Lowlands in een volledige bandbezetting en alles is dus live. Verder hebben ze naast zangeres Liz Frazer ook reggae-legende Horace Andy meegenomen. De band bouwt de set goed op. Ze beginnen met de rustige nummers en het wordt steeds een tandje sneller en harder. De set bestaat inderdaad voornamelijk uit bekende nummers als 'Teardrop' en 'Angel'. Na een paar rake opmerkingen over Tony ‘Fucking’ Blair en andere dingen die mis zijn in de wereld, speelt de band 'Safe From Harm' en 'Inertia Creeps'. Tijdens deze nummers is op de lichtkranten een protest tegen de Irak-oorlog te zien in de vorm van feiten over slachtoffers, sommen geld die uitgegeven worden etc. De nummers worden daarnaast allebei uitgebouw met een behoorlijk stevig eind. Hierna volgt de enige echte hit van Massive Attack, 'Unfinished Sympathy'. Dit nummer is niet echt bijzonder, zeker niet na het voorafgaande. Gelukkig volgt er nog een zinderende finale. Steeds als je denkt dat het nu echt niet harder kan, gebeurt het toch. Aan het eind lijkt het wel alsof er een metalband staat te spelen. In één woord adembenemend.

123456

FOTOGRAFIE:

123
Arctic Monkeys foto Lowlands 2006 Arctic Monkeys foto Lowlands 2006 Arctic Monkeys foto Lowlands 2006 Bloc Party foto Lowlands 2006  foto Lowlands 2006 Gogol Bordello foto Lowlands 2006 Gogol Bordello foto Lowlands 2006 Iggy & The Stooges foto Lowlands 2006 Iggy & The Stooges foto Lowlands 2006 Iggy & The Stooges foto Lowlands 2006 Infadels foto Lowlands 2006  foto Lowlands 2006
 
123
 
festival logo

HUNTENPOP 2006Gezien de weersvoorspelling lijkt de zeventiende editie van Huntenpop in het...

festival logo

SUMMER DARKNESS 2006 Afgelopen weekend was het weer zover, de vierde editie van het lifestyle...