We Insist onderscheidt zich gelijk door haar samenstelling. Zo heeft de band naast de traditionele gitaar, bas en drums liefst twee saxofonisten. Vaak wanneer een band zich door middel van een bepaald instument onderscheidt, voert dit instrument de boventoon. Dit is zeer zeker niet het geval bij We Instist. De twee saxofonisten ondersteunen meestijds het ritme van de bas en drum, en de akkoordenschema’s van de beide gitaristen. Zo af en toe gaan ze hun eigen weg en op die momenten krijgt de band haast een jazzy dimensie.
De band als geheel laat zich nog het best omschrijven als het vreemde neefje van Queens of the Stone Age dat graag naar Primus luistert en zo af en toe naar een plaat van Tool grijpt. Kortom, een ongebruikelijke, doch smakelijke combinatie van stijlen. Op de openingstrack ‘An Architect’ is er al wat van terug te horen, maar op ‘Imperial Catechism’ is de invloed van de eerder genoemde bands goed hoorbaar. Onvoorspelbare ritmes en zanglijnen staan garant voor avontuurlijk luister plezier.
Af en toe slaat de band een beetje door in haar streven naar het volledige muzikale spectrum te willen incorporeren in haar muziek. Het nummer ‘Half Awake’ klinkt op het eerste gehoor haast als experimentele jazz. Even doorbijten leert echter dat ook hier wederom een verdraaid interessant nummer in schuilt. Op den duur echter kan het zomaar gebeuren dat je als luisteraar een beetje moe wordt van al het avontuur en gaat terug verlangen naar vertrouwde ritmes en normaliteit. Wellicht sluit de cd om die reden af met een nummer, ‘Early Recollection’, dat in vergelijking tot de voorgaande elf nummers wat makkelijker in het gehoor ligt. Hoewel dat voor een band als We Insist ook maar relatief is. Hoe dan ook, Oh, Things are so Corruptable biedt precies om die reden een hoop luister plezier. En bovendien lijkt de band een must see live act, maar dan wel voor de doorgewinterde luisteraar.
Stark - Fever TripDe kern van deze band is al vanaf 1995 bezig met muziek maken. Hoewel de...
Textures - Silhouettes Het eerste wapenfeit van Textures was het album Polars ( recensie ) in...