Radio Silence trapt af met het nummer ‘Monoface’, dat na een mysterieus begin goed op stoom komt, waarbij vooral het samenspel tussen Cowley en drummer Evan Jenkins opvalt. Voor het titelnummer ‘Radio Silence’ wordt er in eerste instantie gas terug genomen, en klinkt het als smooth jazz, maar aangezien het nummer liefst zes minuten duurt, is er ruimte genoeg voor dynamiek, wat dan ook veelvuldig toegepast wordt naarmate het nummer vordert.
Deze dynamiek maakt dat Radio Silence geen eenvoudig jazzplaatje is dat je op een zondagmiddag lekker kan wegluisteren. Anderzijds is het ook geen trommelvlies kwellend, avantgardistisch geneuzel. Dat alleen al maakt deze cd bijzonder de moeite waard, maar daarmee doen we het trio te kort. Gezien de lengte van de nummers, is elk nummer een belevenis op zich. En mocht iemand zich afvragen waar hij of zij de naam Neil Cowley van kent, hij is de man die de kenmerkende pianoklanken voor zijn rekening nam op Adele’s ‘Hometown Glory’.
The Arkanes - Don't Act Like You Know MeHet uit Liverpool afkomstige The Arkanes maakt muziek in die het beste...
Travis & Fripp - Live at Coventry Cathedral Met titels als 'The Offering' en 'Duet for the End of Time' weet je dat de...