Recensie Death Letters - Post-Historic op Festivalinfo

2011-05-20 Bluesrock maken de jongens van Death Letters uit Dordrecht helaas niet meer. Met hun even energieke als slepende debuutplaat wisten Victor Brandt (drums, niet te verwarren met de verwijfde SBS6-presentator) en Duende Ariza Lora (zang/gitaar) de aandacht genoeg te trekken om half Europa rond te mogen toeren. Hoewel het uiterlijk van Duende tijdens optredens in 2009 al verraadde dat er een nóg ruigere gozer in hem zat, is het dus enigszins verrassend dat er op de in Texas opgenomen opvolger Post-Historic is uitgeweken naar een nieuw geluid. Voor oude fans van het duo is er echter direct al een geruststellende boodschap te melden: aan energie is helemaal niets ingeleverd.

Met opener `Your Heart Upside Down’ wordt je namelijk meteen om de oren geslagen met snel stompende drums, bij vlagen lekker schreeuwerige zang en keiharde gitaren. De vonken spatten er vanaf en dat is ook meteen het meest opmerkelijke aan het overgrote deel van Post-Historic. Muzikaal baanbrekend is het over het algemeen niet, maar de energie maakt meer dan een hoop goed. Het is echter maar de vraag of liefhebbers van het eerste album van Vincent en Duende deze nieuwe plaat even warm gaan ontvangen. Voor die mensen zijn de meeste klappen die Death Letters hier uitdeelt waarschijnlijk net iets te direct.

Gelukkig zijn er momenten waarop het duo laat horen niet volledig in één hoek van de ring te zijn gekropen. `Death Of The Sincere’ is bijvoorbeeld een briljant in elkaar gezet nummer. Na ruim twee minuten geheel door de Post-Historic-rockstijl te worden weggeblazen, wordt die deur dichtgeslagen, is er een even lang moment van bijna western soundtrackachtige rust en wordt de deur vervolgens weer ingetrapt, wanneer je eigenlijk op het einde zat te wachten. De piano aan het einde van `A Room A Story A Beautiful Memory’ maakt het hele nummer perfect af en ook de meer ingetogen intro van `Control’ is een moment waarop Death Letters piekt.

Post-Historic is niet zo bijzonder en divers als het debuutalbum van het duo, maar is gelukkig niet de rechte bulldozerroute geworden die je verwacht wanneer je het eerste nummer hoort. Keihard crashende tracks als `Fear’s Face’ worden net genoeg afgewisseld met diepgaander werk om de oude fanbase gelukkig te houden. Het is nu vooral de vraag wat we in de toekomst van Death Letters mogen verwachten, want de belangrijkste boodschap die in Post-Historic is te vinden, is dat Vincent en Duende nog alle muzikale kanten op kunnen.

Recensent:Randy Timmers Artiest:Death Letters Label:Pias

Ziggi Recado - Ziggi RecadoSoms hoeft een verhaal over een cd niet lang te zijn. Eigenlijk moet je...

Tangled Horns - Klang Wederom wordt uw recensent verblijdt met een groep uit België. Het lijkt wel...

RECENSIE: Death Letters - Post-Historic