RECENSIE: EMA - Past Life Martyred Saints

EMA – Past Life Martyred Saints
2011-06-26 Achter de drie hoofdletters EMA gaat Erika M. Anderson schuil. Deze eigenzinnige Amerikaanse muzikante deed het voorheen in groepsverband (Amps For Christ en Gowns) en levert nu met Past Life Martyred Saints een indrukwekkende eerste solo-langspeler af.

Dat imponeren doet ze overigens niet met de meest hapklare brokken. Integendeel. Anderson bedient zich van grotendeels in donkere sferen gedrenkte, broeierige en vrij rudimentaire psychedelische en grungy noise folk, waarbij Kim Gordon, Jesse Sykes, PJ Harvey en Cat Power enigszins als referentie dienst kunnen doen. Daarmee is de lading echter beslist niet gedekt. ‘Milkman’ laat zich immers eerder omschrijven als een, overigens zeer geslaagde, samenwerking tussen Karin Dreijer (Fever Ray, The Knife) en zZz.

Hoe dan ook, de ontzagwekkende, meer dan zeven minuten durende opener ‘The Grey Ship’, die na een minuut of drie van koers wijzigt en vervolgens langzaam maar zeker naar een climax werkt, is simpelweg een van die songs die u dit jaar absoluut gehoord moet hebben. En luister vervolgens gewoon keer op keer verder tot en met de al even epische en sterke, drone-achtige, afsluiter ‘Red Star’, want het veelzijdige Past Life Martyred Saints is simpelweg van voor tot achter de moeite van het uitpluizen waard.

Naast de drie hierboven genoemde klasbakken ligt er nog een dikke twintig minuten aan grotendeels meeslepend en immer intrigerend muzikaal avontuur op u te wachten. Het Sonic Youth (tracks als ‘Halloween’, ‘Beauty Lies In The Eye’ en ‘Shadow Of A Doubt’) in herinnering roepende anti-Californië nummer ‘California’, het relatief poppy ‘Anteroom’, het bezwerende ‘Breakfast’, het vocaal gelaagde en muzikaal lekker rauwe ‘Butterfly Knife’; allen eveneens vol bezieling gebrachte, intense luisterervaringen die na verloop van tijd alleen maar meer weten te overtuigen. Gezien het ongepolijste, muzikaal ietwat schizofrene en qua sfeer en thematiek niet al te vrolijke karakter, is Past Life Martyred Saints beslist geen allemansvriend. Echter, diegenen die een en ander niet persé constant lichthartig en braaf binnen de lijntjes wensen, kunnen in Anderson wel eens een zeer fijne amice gaan vinden.
Recensent:Cyrille Bloemers Artiest:EMA Label:Konkurrent
In Flames – Sounds Of A Playground Fading

In Flames - Sounds of a Playground FadingAlsof een vader zijn kinderen in de steek laat, zo ongeveer moet het gevoel...

The Unthanks – Last

The Unthanks - Lost The Unthanks is een Engelse folkband rond de zusjes Rachel en Becky...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT