.jpg)
Bij Tommigun zingen Kaat Arnaert en Thomas Devos allebei; soms één van beide en soms samen. Dat doen ze onder andere op de openingstrack 'Gun'. Dit is een vrij monotoon lied, dat een zekere spanning heeft. Die sfeer blijkt niet beperkt te zijn tot dit nummer, maar door het hele album te lopen. Maar het zou beslist te ver gaan om de sound duister te noemen. Juist de lichtheid en de eenvoud van de meeste songs maakt de sfeerelementen des te doeltreffender. Onder andere op het door Devos gezongen 'Harvey Balloon' zorgen de galmende synthesizers van Joeri Cnapelinckx daarvoor. Je moet wel ijskoud zijn als de mooie melancholie van door Devos gezongen tracks als 'Lost Dear' en 'In Slova' je niet weet mee te nemen.
Maar Arnaert doet met name op 'Fodder On Her Wings' niet onder voor haar vocale partner. Dit lied van Nina Simone wordt door haar ook op een Nina Simone-manier gezongen. Best gedurfd, maar ze komt er uitstekend mee weg. Ook hier wordt het less is more principe goed doorgevoerd; dit sobere nummer loopt over van dramatiek. Enkele andere hoogtepunten op dit album zijn het zeer mooi gezongen 'Crazy Darling' en 'Ride With Me', een fijn warm lied met samenzang van Arnaert en Devos. Een van de weinige stukjes met een ruw randje is het einde van 'Sun On My Face'. Op dit lied van Devos' eerdere band Rumplestitchkin wordt langzaam toegewerkt naar een emotionele uitbarsting aan het einde.
De tracks op dit album zijn licht en zwaar tegelijk. Enerzijds zijn het staaltjes van volmaakte eenvoud, die door Arnaert en Devos mooi worden gezongen. Anderzijds zorgen met name de toetsen voor een spannend laagje mist over de liedjes. Al met al is Pretenders een zeer aangenaam en boeiend album om te beluisteren.
.jpg)
Jake Bugg - Jake BuggEens in de zoveel tijd is er weer zo’n sensatie uit Engeland. Vaak gaat het...
.jpg)
Michael Mayer - Mantasy Er zijn van die baantjes in de wereld die je niet wilt hebben....