Bij de eerste tonen gaan de gedachten direct naar Duffy (waar is zij gebleven?), omdat zij een zelfde soort stem heeft en met een zelfde soort intonatie en trillers zingt. Dat daarbij de liedjes ook nog eens uit hetzelfde soort hout gesneden zijn maakt de vergelijking compleet.
Het enige manco aan het album is dat de acht songs, inclusief remix van een van de songs, slechts 28 minuten duurt en dat we dus eerder kunnen spreken van een EP, maar dit terzijde. De zeven songs maken je voor een groot deel heel vrolijk zodat deze muziek het best op een regenachtige dag genoten kan worden.
De openers ‘Black & Blue’ en ‘Monaco’ zijn vlot en liggen prima in het gehoor. Goede openers zijn dit zeker en de aandacht is gelijk gevestigd. Het hierop volgende ‘Bang Bang Baby’ is door het retro geluid wat meer een soort sixties bubblegum pop. Van dit liedje vinden we dan ook de remix, dat wat meer uitgekleed is. Het soulvolle gospelachtige ‘Till I Remember’ is een mooi rustpuntje, over het aloude thema liefdesverdriet, waarna Bianca James vervolgt met twee wat meer bedachtzamere nummers, waarvan vooral het heerlijk stuwende ‘Last Words’ wat droeviger stemt.
Bianca James heeft met haar debuutplaat een utstekende indruk achtergelaten. De plaat is weliswaar kort, maar het voordeel daarvan is dat elke song raak is. Liefhebbers van zangeressen als Duffy en Paloma Faith kunnen hun hart ophalen.
Niala Effen - Kolory Też Potrafią ŚpiewaćTussen 11 en 30 November 1989 vond de expositie “Les Couleurs Aussi Peuvent...
Bobbie Nelson & Amanda Shires - Loving You Amanda Shires kennen we nog van haar Take It Like A Man , een plaat die...