RECENSIE: MeloManics - Melomanism

MeloManics<b> - <i>MeloManism<
2011-04-29 MeloManics komt uit het glamoureuze Heerhugowaard. Het goede nieuws is dat je dat niet aan hun muziek kunt horen. Hun sound wordt gekenmerkt door een mengeling van echte gitaren en drums met electronische beats en eighties synthesizers. Dit levert een erg energieke mix op. De band debuteerde in 2007 met The Grey Light. Tijdens de mixfase van hun nieuwe album MeloManism verliet mede-oprichter Jeroen Joosten de band om andere uitdagingen te zoeken. Hierdoor is MeloManics nu een duo, bestaande uit Guido Schuurman en Hans Groen. Als MeloManism een groot succes wordt trekt Joosten zich misschien de haren uit het hoofd van spijt. Het zou zomaar kunnen gebeuren.

Het album begint met het geluid van de denkbeeldige naald die in de groef gelegd wordt, dit refereert aan de retrofeel die de muziek heeft. De instrumentale openingstrack ‘Likewine’ warmt je lekker op voordat ‘Burning’ je echt in de fik zet. Dat lied klinkt als als een haardvuur met een handvol strijkers erin. Strak drumwerk in een opzwepend ritme, maffe synthesizersounds en een spannende opbouw. Zeker een van de beste songs; alles klopt hieraan.

Het laid back ‘Feels Right’ heeft die oude synthesizer disco sound en lijkt een beetje op Stardust’s ‘Music Sounds Better With You’. ‘Lights Go Down’ is in de basis een simpel uptempo synthesizer liedje waar verschillende spannende laagjes overheen gegooid zijn. Het resultaat is gewoon een lekkere danstrack. Op de meeste songs zingen de mannen zelf. Je hoort wel dat Engels niet hun moedertaal is, maar who cares? ‘FCSH’ en ‘Paranoid’ worden ingezongen door een zangeres. ‘FCSH’ klinkt als goede oude disco, maar ‘Paranoid’ mist ‘that certain something’. De afsluiter 'Simian Sunday' heeft hét gelukkig wel weer. Als de naald aan het einde in de groef blijft hangen baal je een beetje dat het al voorbij is.

MeloManism is een toegankelijk, melodieus en erg dansbaar album. De combinatie van rockelementen als zang, ‘fysieke’ gitaren en drums en electro-elementen als synthesizers maakt de muziek voor een brede groep te verteren. Het geluid is fris retro, het herinnert aan de jaren tachtig maar is wel eigentijds. MeloManics maken gehuld in strakke kostuums, ook nog eens veel werk van hun performance. Met een album als dit is dat eigenlijk niet eens nodig.


Eerdere recensies van MeloManics:
- 12-06-2007: The Grey Light.
Recensent:Dave van der Sterren Artiest:MeloManics Label:Suburban
Brian Setzer – Setzer Goes Intru-Mental

Brian Setzer - Setzer Goes Instru-mental!Er zijn vaak mooie anekdotes te vertellen over de totstandkoming van een...

Wolf-Legions Of Bastards

Wolf - Legions of the Bastards Wolf is een Zweedse band met een voorliefde voor jaren tachtig metal in de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT