Darkest Hour komt uit Washington en hebben met Undoing Ruin hun vierde cd uitgebracht. Volgens vele fans ook meteen de beste. Wellicht omdat Devin Townsend (zanger Strapping Young Lad) achter de schermen aan deze elf tracks heeft meegeholpen. Het resultaat doet me denken aan het Zweedse Arch Enemy.
Om het geweld tussen opener With a Thousand Words to Say But One en sluiter Tranquil niet al te ééntonig te houden zijn er twee nummer van ongeveer één minuut op de cd gezet. Pathos en Ethos genaamd. Een nummer van één minuut is niet echt speciaal, maar deze twee zijn instrumentale akoestische nummers. Zoiets is mooi als intro of outro, maar midden op de cd, midden in 'het verhaal' is het erg vreemd.
De platenmaatschappij Victory Records heeft er duidelijk weer een goede band bij en andersom ook. Het is een kwestie van Darkest Hour goed in de schijnwerpers te zetten zodat veel mensen er van zullen smullen, want die garantie geef ik je.
The Forecast - Late Night ConversationsStiekem heb ik soms wel eens behoefte aan wat toegankelijkere muziek, tussen...
Laguerra - Revolution Theory Laguerra is een uit Nederland afkomstige band, die metal, hiphop en reggae...